Από 20 μετοχές/εισηγμένες μέχρι πρόσφατα, ο δείκτης της «μεσαίας κεφαλαιοποίησης» έχει... ξεμείνει με μόλις 15, συνέπεια της αναδιάρθρωσης, συγχώνευσης κ.λπ. που προηγήθηκαν το τελευταίο διάστημα.

Για τον συγκεκριμένο δείκτη είχαμε πει όταν απαρτιζόταν από 20 μετοχές/εισηγμένες, πως δεν είναι δυνατόν να λογίζεται ως δείκτης αντιπροσωπευτικός της λεγόμενης «μεσαίας κεφαλαιοποίησης» του ελληνικού χρηματιστηρίου.

Μας είχε ειπωθεί τότε πως είναι συγκεκριμένη η διαδικασία, το πλαίσιο και η σύνθεση διάρθρωσης του δείκτη (όπως και όλων των άλλων), γεγονότα που ούτε την πρόθεση είχαμε να αμφισβητήσουμε, ούτε να κριτικάρουμε τους καθ’ ύλην αρμοδίους.

Ομως όσο δίκιο και αν έχουν -στα τυπικά-, ο δείκτης επί της ουσίας δεν είναι κατ’ ελάχιστον αντιπροσωπευτικός μίας ομάδας εισηγμένων μετοχών.

Πλέον, η εικόνα του δείκτη, με μόλις 15 μετοχές με εξόφθαλμες αναντιστοιχίες (σε όρους αποτίμησης, μεγεθών, ονόματος και κριτηρίων), είναι (επιεικώς) απογοητευτική.

Είναι στο χέρι των αρμοδίων να προχωρήσουν σε προτάσεις και κινήσεις αναβάθμισης αυτού του μέρους των εισηγμένων. Αγορά δεν μπορεί να είναι μόνον η ολιγομελής ομάδα των 8-12 εισηγμένων/μετοχών στις οποίες επικεντρώνονται οι ξένοι (και οι... ξένοι).

Αποτελεί κοινή εκτίμηση παραγόντων της αγοράς πως κινήσεις ουσίας και αναβάθμισης του «μεσαίου χώρου» είναι απαραίτητες και ίσως αποδειχθούν αναζωογονητικές για τη «ρηχή» μαρκέτα μας.