Συνεχίζεται το «σκούπισμα» στα Συμβόλαια του ευρώ/$ από τα χαμηλά 12 ετών. Μεθοδικά, στρατηγικά από τα 1,04$ που είχε υποχωρήσει προ περίπου δύο εβδομάδων. Την ίδια στιγμή κάτι η Fed λίγο η «ελληνική κρίση» έχει αρχίσει και «τσιμπάει» και το πετρέλαιο με διερευνητικές τιμές πάνω από τα 60$.
Μου θύμισαν την από τον Νοέμβριο δήλωση του Christian Noyer (Bank of International Settlements/BIS) πως είναι αναγκαίο να υποχωρήσει το ευρώ. Τον Νοέμβριο με αφορμή τις (τότε) πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα πυροδοτούνταν ένα υποτιμητικό σπηράλ που έφθασε έως την περίοδο των εκλογών της 25 ης Ιανουαρίου. Με την συνδρομή της Κατερίνας Παράσχου θυμίζω την ισοτιμία ευρώ/$ στα 1,1346 με κλείσιμο στα 1,1347 την Παρασκευή πριν τις εκλογές και στα 1,1141/1,1125 την αμέσως επομένη.
Ρίχνω και μία ματιά στο διάγραμμα ευρώ/$ από τις 26/1 μέχρι και νωρίτερα και νομίζω πως έχουμε κατ΄ αρχήν ένα μέρος της εικόνας και του παιχνιδιού που παίζεται διεθνώς.
Προφανώς ακουσίως η «ελληνική κρίση» (για την εκάστοτε κυβέρνηση των Αθηνών) χρησιμοποιείται από το «παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο» και τους πανίσχυρους μηχανισμούς υπέρ-μόχλευσης (σε στοιχήματα στην αγορά/Συμβόλαια συναλλαγματικών ισοτιμιών) για να παραχθεί υπεραξία.
Από τον Νοέμβριο του 2014, κυρίως όμως μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου η «ελληνική κρίση» αποδεικνύεται για ακόμη μία φορά ο βολικός απορρυθμιστής για τα συμφέροντα όσων ποντάρουν άλλοτε short και άλλοτε long τις «αξίες». Σύμφωνα με στοιχεία της BIS τον τελευταίο ενάμιση μήνα στην short κίνηση του ευρώ/$ έχουν παιχτεί περί τα 800 δισ. ευρώ (συνολική αξία μόχλευσης). Τις τελευταίες ημέρες τα «πονταρίσματα» έχουν αρχίσει και γυρίζουν βλέποντας σταδιακά μικρή ενδυνάμωση του ευρώ έναντι του $, προς τα 1,10-1,15/1,18 δολάρια.
Πέρα από θεωρίες συνωμοσίας οι αριθμοί δείχνουν πως κάποια «πανίσχυρα χέρια» ποντάρουν και αποκομίζουν τεράστιες υπεραξίες χρησιμοποιώντας τα...Grexit, τα...Grexiddent κ.λπ. εργαλεία επικοινωνιακής τακτικής.
Στη συνάντηση της Δευτέρας, στην πρωτεύουσα της ηπειρωτικής Ευρώπης, το Βερολίνο, θα μας λυθούν πολλές απορίες τόσο για τις εντεινόμενες ενέργειες «εκφοβισμού», τις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις Ομπάμα, προς τα που «παίζει» το παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο το επόμενο στοίχημα του.