Σφιχτό δημοσιονομικό κοστούμι ραμμένο στην Ε.Ε. για όλα τα μέλη ακόμα και μετά το μνημόνιο. Ανεξάρτητη Αρχή θα επιβλέπει τη δημοσιονομική πειθαρχία στην Ελλάδα σύμφωνα με το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών.
Στα του... κοστουμιού αναφέρεται αναλυτικά η Έλενα Λάσκαρη, την ώρα που ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας υποστηρίζει πως στόχο έχει «να θωρακιστεί η πρωτόγνωρη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας από μελλοντικές δημοσιονομικές και μακροοικονομικές ανισορροπίες».
Η ουσία είναι πως έτσι ενσωματώνονται στην εθνική νομοθεσία κοινοτικές οδηγίες που στόχο έχουν το στενό δημοσιονομικό κοστούμι να διατηρηθεί ες αεί, σφίγγοντας αυτόματα αν υπάρξει τάση για δημοσιονομικό ξεχείλωμα.
Όχι πως έτρεφα προσδοκίες για κάτι διαφορετικό, αφού ακόμη και κάποιος άσχετος που παρακολουθεί τον μεθοδικό σχεδιασμό του Βερολίνου (τα τελευταία 3-4 χρόνια) αντιλαμβάνεται έστω στο περίπου τι αναμένεται για τη συνέχεια.
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας επιμένει να σκιαμαχεί (άλλωστε έτσι διατηρείται μέχρι τώρα...) προσπερνώντας με ένα απλό Δ.Τ. λίγων λέξεων το ότι η Κομισιόν θα ελέγχει την κατάρτιση και την εκτέλεση του προϋπολογισμού.
Υπό εποπτεία για δύο γενιές (όπως γράφει ο Αλέξανδρος Κλώσσας στην Ελευθεροτυπία).
Κοντολογίς η χώρα μας -υπερδανεισμένη- θα βρίσκεται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας από την Ε.Ε. έως ότου αποπληρώσει το 75% των δανείων. Μιλάμε για τον... 13ο άθλο του Ηρακλέους.
Θα περιοριστώ στα ψιλά γράμματα της ανακοίνωσης του υπουργείου Οικονομικών όπου παραδέχεται πως η συνθήκη βάζει για πολλά χρόνια χειροπέδες στις ελληνικές κυβερνήσεις καθώς «οι κανόνες είναι πιο αυστηροί και δεσμευτικοί, και ισχύουν για όλα τα κράτη-μέλη, ακόμη και για αυτά που είναι σε προγράμματα προσαρμογής όταν βγουν από τα μνημόνια».
Δυστυχώς δεν χωρούν παρερμηνείες.
(*)Τουλάχιστον να με αξιώσει ο Θεός να γνωρίσω εγγονάκι, το παιδί του 16χρονου Κωνσταντίνου μου.