Ετοιμη για νέες εξαγορές με πυρομαχικά 50 εκατ. ευρώ η Ideal Holdings, επισημαίνει ο Στέφανος Κοτζαμάνης. Προς έκδοση ομολογιακού η εισηγμένη -το μόνο equity fund στο ΧΑ- με τις εγγραφές την προσεχή Δευτέρα έως και Τετάρτη.

Κοινή εκτίμηση της κοινότητας πως τα 100 εκατ. θα καλυφθούν και μάλιστα με ευνοϊκούς όρους (εύρος απόδοσης μεταξύ 5,5%-5,9%). Στα «όπλα» της εισηγμένης: το διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο, η χαμηλή μόχλευση, οι εκτιμήσεις για σημαντική μερισματική απόδοση, στοιχεία που «μέτρησαν» για να αποδώσει η ICAP το ΑΑ, όσον αφορά στην πιστοληπτική διαβάθμιση, κατατάσσοντάς την στην κατηγορία χαμηλού πιστωτικού κινδύνου.

Τον στρατηγικό σχεδιασμό για διπλασιασμό της επιβατικής κίνησης στο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας μέχρι το 2045, με επενδύσεις που υπερβαίνουν το 1,3 δισ. ευρώ, παρουσίασε η διοίκηση του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών (ΔΑΑ) «Ελευθέριος Βενιζέλος» στους επενδυτές, ενόψει της αρχικής δημόσιας εγγραφής της μετοχής του στο Χρηματιστήριο Αθηνών.

Η Εύα Δ. Οικονομάκη παρακολουθεί τις εξελίξεις όσον αφορά στη διάθεση του 20% (+ 10%) του μεγαλύτερου αεροδρομίου της χώρας, που σύμφωνα με τα μεγέθη, κυρίως όμως τις προβλέψεις για τα επόμενα χρόνια, δημιουργεί έναν (δυνητικό) πόλο και επενδυτικού/χρηματιστηριακού ενδιαφέροντος.

Αρκετές φορές ήρθε στο προσκήνιο το τελευταίο διάστημα το περίφημο «μαξιλάρι ρευστότητας» που διατηρεί η Ελλάδα. Στα 37 δισ., από τα οποία τα περίπου 16 δισ. «κλειδωμένα» από τον ESM.

Καμία άλλη χώρα δεν διαθέτει τόσα λεφτά στην άκρη (αναλογικά με το ΑΕΠ της) και ένας από τους βασικούς λόγους είναι το οικονομικό κόστος. Τα ταμειακά διαθέσιμα είναι προϊόν δανεισμού και για τους τόκους χρειάζεται να καταβάλλει το κράτος περισσότερα από 500-600 εκατ. ευρώ τον χρόνο.

Στο ερώτημα γιατί μέχρι τώρα διατηρούσε η χώρα τα ταμειακά διαθέσιμα σε τόσο υψηλά επίπεδα, η απάντηση είναι συγκεκριμένη: έπρεπε το μαξιλάρι να λειτουργεί ως μηχανισμός καθησυχασμού των επενδυτών, προκειμένου να αγοράζουν ελληνικά ομόλογα. Δεν είναι άλλωστε και τόσο μακρινό το 2012, όταν αποφασιζόταν το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους μέσω του περίφημου PSI.

Τις τελευταίες ημέρες καταγράφονται ενδείξεις αναβίωσης μίας παλαιάς συνήθειας, από την εποχή του «κάγκελου» στη Σοφοκλέους 10. Η παράδοση ήθελε προς το τέλος μίας χρήσης να «καλλωπίζονται» θυγατρικές και συμμετοχές επ' ωφελεία των μητρικών και εισηγμένων holdings.

Εχουν παρέλθει χρόνια και εορτές επί εορτών, ωστόσο το «έθιμο» έχει μείνει στη μνήμη των παλαιότερων, μένει να φανεί εάν θα επιχειρήσουν να το αναθερμάνουν/επαναφέρουν φέτος.

Προς το τέλος του 2023, μίας χρονιάς αποδοτικής για τους long, ενδεχόμενη διατήρηση του κλίματος εκτός θα διευκόλυνε την προσπάθεια αναβίωσης του «εθίμου» εντός.

Από το βράδυ της Παρασκευής οι 5 από τους 6 οίκους αξιολόγησης που βαθμολογούν το αξιόχρεο της ελληνικής οικονομίας την εντάσσουν στην επενδυτική βαθμίδα. Στο κατώτατο όριο της κλίμακας διαβάθμισης μεν -που πρακτικά σημαίνει ότι ακολουθεί δρόμος για τα... Α-, ελάχιστο απαιτούμενο όμως για τη ριζική αναθεώρηση της στάσης των πανίσχυρων αγορών. Θα φανεί, σταδιακά προς το 6μηνο του 2024, όταν η Morgan Stanley θα ενεργοποιεί τον μηχανισμό προοπτικής προς την επανένταξη στην κατηγορία των ανεπτυγμένων αγορών.