To θέμα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, αναγκαστήκαμε όμως να το... ετεροχρονίσουμε λόγω φόρτου επικαιρότητας.

Η μείωση του ποσοστού του κ. Βωβού στο 35% της ομώνυμης εισηγμένης, δεν είναι καινοφανές φαινόμενο. Πρόχειρα μας έρχονται στο μυαλό δύο ακόμη παραδείγματα, του κ. Πάνου Γερμανού, στην Γερμανός και του κ. Μιχάλη Μαΐλλη, στην Μαΐλλης.

Αυτό που δημιουργεί μια κάποια ανησυχία (ή έστω απορία) στη συγκεκριμένη περίπτωση, πέρα από το γεγονός ότι κανένας επιχειρηματίας δεν πουλά ένα τόσο μεγάλο ποσοστό (και με ιδιαίτερη σημασία, αφού ουσιαστικά παύει να έχει την απόλυτη πλειοψηφία) σε… χαμηλή τιμή, είναι η –λακωνική- φρασεολογία της σχετικής ανακοίνωσης.

”Ο κ. Βωβός”, αναφέρει η ανακοίνωση, ”παραμένει απόλυτα αφοσιωμένος στα διευθυντικά του καθήκοντα και θα διατηρήσει τη μεγάλη μειοψηφική συμμετοχή του 35%, ΜΕ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΠΗΡΕΑΣΜΟΥ στη λήψη των ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ αποφάσεων, για το ΠΡΟΣΕΧΕΣ μέλλον” (τα κεφαλαία δικά μας).

Πόσο ”προσεχές” είναι άραγε αυτό το μέλλον; Διότι η υποχρέωση του να μην πωλήσει άλλες μετοχές χωρίς την ”συγκατάθεση” της Deutsche Bank (που έκανε το placement) λήγει σε 365 μέρες από τη μέρα του placement.

Πουθενά η ανακοίνωση δεν αναφέρει τους λόγους για τους οποίους εκχωρήθηκε αυτό το ποσοστό, πουθενά δεν γίνεται λόγος για κάποια μακροπρόθεσμη στρατηγική από την υπάρχουσα διοίκηση, η οποία, μην το ξεχνάμε, έχει επιγόνους.

Μήπως λέει κάτι αυτό;

Κι αν μιλάμε για μια σταδιακή ”απαγκίστρωση”, σε ποιους λόγους μπορεί να οφείλεται αυτό και κατά πόσον μπορεί να σχετίζεται με το μέλλον της ελληνικής αγοράς ακινήτων, την οποία, όπως και να το κάνουμε, τουλάχιστον στην περίπτωση της πρωτεύουσας, ο κ. Μπάμπης Βωβός την ξέρει ”απέξω κι ανακατωτά;”