Η φετινή χρονιά δεν είναι η πρώτη κατά την οποία την ανακοίνωση (καλών) αποτελεσμάτων έτους ακολουθεί διορθωτική κίνηση.

Αυτό που έχει παραξενέψει πολλούς είναι ο βίαιος τρόπος με τον οποίο εκδηλώθηκαν μέχρι στιγμής οι πωλήσεις, ακόμη και στους πρωταθλητές της κερδοφορίας, δηλαδή τις τράπεζες.

Εντούτοις, οι πιο ψύχραιμοι αναγνωρίζουν μια σειρά από στοιχεία που εξηγούν τα όσα συμβαίνουν στις... οθόνες και δεν φαίνεται να ανησυχούν ιδιαίτερα:

- Οι ελληνικές μετοχές κινήθηκαν ανοδικά με έντονους ρυθμούς μέσα στο 2006 (και όχι μονο στο 2006), οπότε μια διόρθωση μόνο ”παράλογη” δεν είναι.

- Τα υπερκέρδη των τραπεζών δημιουργούν ”υψηλή βάση εκκίνησης” για το τρέχον έτος, οπότε για να δικαιολογηθούν οι -επίσης υψηλές σε σχέση με την Ευρώπη- αποτιμήσεις, θα πρέπει να υπάρξει νέα σημαντική άνοδος της κερδοφορίας. Δικαίως λοιπόν οι έξυπνοι επενδυτές περιμένουν τώρα το α΄ τρίμηνο για να πάρουν… γεύση.

- Τα επιθετικά funds που οδήγησαν την άνοδο στις μεγάλες μετοχές είναι εξίσου γρήγορα και στην πώληση μετοχών, χωρίς να νοιάζονται ιδιαίτερα για το αν θα χάσουν κάποια bips, ιδίως όταν έχουν σημαντικά κέρδη να ”κλειδώσουν”. Και εδώ μετράει ποιος θα πουλήσει πριν από τον… άλλο, καθώς η αγορά μας δεν φημίζεται για τη ρευστότητά της.

- Επόμενο είναι από το κλίμα αυτό να επηρεάζονται και οι –εγχώριοι αυτή τη φορά- παίκτες των λοιπών –μικρότερου μεγέθους- μετοχών, ιδίως όταν κάποιοι από αυτούς έχουν καταγράψει πολύ σημαντικά κέρδη.

Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι ”γιατί πέφτει έτσι απότομα η αγορά”, αλλά ”σε ποια επίπεδα θα σταματήσει”. Κι αυτό κανείς δεν το γνωρίζει με ακρίβεια. Ωστόσο, δεν φαίνεται προς το παρόν να υπάρχει κανένας λόγος ”πανικού”.

Υ.Γ.: Κάποια ανησυχία έχει δημιουργήσει στην Ευρώπη η ”φρασεολογία” της ΕΚΤ που υπαινίχθηκε νέες κινήσεις αύξησης των επιτοκίων του ευρώ, προκαλώντας και την άνοδο του νομίσματος έναντι του δολαρίου. Ωστόσο, απέχουμε αρκετά ακόμη από εκείνο το επίπεδο που θα άλλαζε την ”προτίμηση” των διεθνών αναλυτών απέναντι στις μετοχές.