Τρελό πανηγύρι χθες με τον όμιλο Βιοχάλκο και τις εταιρίες του, κατόπιν της ανακοίνωσης για συγχώνευση μεταξύ ΧΑΛΚΟΡ και Fitco.

Να το κλείδωμα στη Fitco, το 12,66% στην πολύπαθη Σωληνουργεία και τα διψήφια ποσοστά ανόδου σε ΕΤΕΜ, ΧΑΛΚΟΡ και ΣΙΔΕΝΟΡ.

Εδώ και πολύ καιρό η στήλη είχε επισημάνει ότι ο όμιλος είναι πλέον υποχρεωμένος να ”ακούσει” τα κελεύσματα της σύγχρονης χρηματιστηριακής πρακτικής, αν δεν επιθυμεί να περάσει στο περιθώριο.

Η νέα νομοθεσία για την παραμονή στη μεγάλη αγορά δεν αφήνει περιθώρια για εμπορευσιμότητες με το… σταγονόμετρο, ενώ οι ξένοι θεσμικοί είναι πολύ σαφείς στις απαιτήσεις τους, όσον αφορά στο πώς θέλουν τις εταιρίες που ”αγοράζουν”.

Ως προς τις εμπορευσιμότητες, φαίνεται ότι ”έβαλε ο Θεός το... χέρι του” (που λέει κι ο λαός μας), αφού, με βάση τα στοιχεία συναλλαγών στις εταιρίες ΕΛΒΑΛ, ΧΑΛΚΟΡ και ΣΙΔΕΝΟΡ, η εμπορευσιμότητα το 2006 είναι περίπου... πενταπλάσια απ’ ό,τι ήταν κατά μέσο όρο το 2005!

Σίγουρα μόλις τώρα ξεκινάει ένα μεγάλο στοίχημα για τον πλέον ισχυρό βιομηχανικό όμιλο της χώρας.

Από την άλλη πλευρά, δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι ο παρατηρούμενος επενδυτικός ενθουσιασμός εδράζεται επαρκώς στην πραγματικότητα.

Θα θέλαμε αφενός να θυμίσουμε το… παρελθόν, εκ του οποίου προκύπτει μεν ότι ο όμιλος γνωρίζει πώς να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις θετικές συγκυρίες της χρηματιστηριακής αγοράς, πλην όμως δεν προκύπτει εξίσου εύκολα κέρδος για τους... επενδυτές που τον εμπιστεύθηκαν εκείνες τις περιόδους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η μεγάλη αύξηση κεφαλαίων της ΒΙΟΧΑΛΚΟ που έγινε σε περίοδο ”μεγάλων προσδοκιών” και η μετέπειτα πορεία της τιμής της μετοχής.

Και από την άλλη, υπάρχουν κάποια ανησυχητικά στοιχεία.

Κατ’ αρχάς τα... νούμερα. Με βάση τα consensus, όπως τα καταγράφει η διεθνής εταιρία FactSet (μπορείτε να τα δείτε στις καρτέλες μετοχής του euro2day), τα Ρ/Ε των εταιριών του ομίλου βρίσκονται μεταξύ 28 και... 65 για το 2005 και ανεβαίνουν (αντί να κατεβαίνουν) για το 2006!

Και ακόμη, έχουμε τον μεγάλο δανεισμό κάποιων εταιριών - και κατ’ επέκταση της ”μάνας”. Δεύτερον, τη συνεχή άνοδο των τιμών στα μέταλλα, η οποία προς το παρόν δεν φαίνεται να ευνοεί καθόλου ορισμένες από τις εταιρίες του ομίλου.

Και τρίτον, τον παράγοντα χρόνο και τη βιολογική ηλικία. Έχουν κι αυτά τη σημασία τους.