Θέματα που στο εξωτερικό θεωρούνται πλέον ”καθημερινά”, εξακολουθούν να αποτελούν ”ψιλά γράμματα” για τη Σοφοκλέους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι αμοιβές των διοικητικών στελεχών των εισηγμένων, αλλά και τα stock options που αποφασίζεται να δοθούν, συνήθως στα ίδια αυτά στελέχη.

Κατά κανόνα, οι εταιρίες αποφεύγουν να δίνουν αναλυτικά στοιχεία για τις αμοιβές των στελεχών τους (που μπορεί να αφορούν μισθούς, αμοιβές συμμετοχής στο Δ.Σ., καθώς και έμμεσα ή άμεσα bonus), με έναν οργανωμένο και συνεπή τρόπο.

Γεγονός το οποίο (με δεδομένο ότι στις περισσότερες εταιρίες οι βασικοί μέτοχοι έχουν ενεργό συμμετοχή στη διοίκηση), ενισχύει την καχυποψία και την αδιαφάνεια στα εταιρικά δρώμενα.

Ιδίως όταν ακόμη και οι… πέτρες, γνωρίζουν πλέον ότι με ελαχιστότατες εξαιρέσεις ο θεσμός των ανεξάρτητων στελεχών του διοικητικού συμβουλίου υπάρχει για το… θεαθήναι.

Χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα, η ”φρέσκια” περίπτωση ”ανεξάρτητου” μέλους διοικητικού συμβουλίου που έχει λάβει… δάνειο από την τραπεζική εταιρία στην οποία παρέχει τις ανεξάρτητες υπηρεσίες του!

Εξίσου ”θολό” στη χώρα μας είναι και το καθεστώς της παροχής ”δικαιωμάτων προαίρεσης”, των γνωστών stock options.

Σπανίως (αν όχι... καθόλου), γνωρίζουν οι μέτοχοι ποιους ακριβώς στόχους έχουν τα στελέχη και θα πρέπει να πετύχουν ώστε να λάβουν αυτά τα περιβόητα options.

Σε πολλές δε περιπτώσεις, η διάρκεια αυτών των stock options είναι τέτοια που ουδόλως πείθει ότι εξυπηρετούν το σκοπό τους.

Ποιος είναι αυτός;

Να συνδεθούν μεσοχρόνια με την εταιρία και τα συμφέροντά της και να ”ιδρώσουν” για να πετύχουν αποτελέσματα.

Τα οποία αποτελέσματα, λένε τώρα οι … σκεπτικιστές ”κουτόφραγκοι”, δεν πρέπει να συσχετίζονται τόσο με την άνοδο της μετοχής, αλλά με τα πραγματικά αποτελέσματα της εταιρίας και την ανάπτυξή της.

Μήπως θα πρέπει να επανεξετάσουμε κάποια στιγμή αυτά τα θέματα ”απολαβών” των διοικητικών στελεχών, τουλάχιστον για τις εταιρίες της ”Διεθνούς Αγοράς”;