Ενα σημαντικό σημείο προβληματισμού για τους αναλυτές των αγορών, αποτελεί η εξαιρετικά στενή και ευθεία συσχέτιση που εμφανίζουν οι, υποτίθεται, ανταγωνιστικές αγορές των ΗΠΑ και της Ευρώπης.

Στη πράξη, όταν πέφτει η Wall πέφτει και η Ευρώπη και όταν ανεβαίνουν τα μεγάλα αμερικανικά χρηματιστήρια ανεβαίνει και η γηραιά ήπειρος. Η συνθήκη αυτή δεν επιτρέπει μεγάλες φιλοδοξίες για την αυτονόμηση των αγορών (και σε δεύτερη ανάγνωση ούτε των οικονομιών) της ευρωζώνης, από την πορεία της μεγάλης τους...φίλης.

Δεν λείπουν μάλιστα και οι αναλυτές που με βάση την υψηλή συσχέτιση των χρηματιστηριακών αγορών (σ.σ. ξεπερνά το... 90%) μιλούν περί...”σκύλου” και ”ουράς”, τονίζοντας οτι ακόμη είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε είτε περί ”ισχυρού” ευρώ είτε περί εναλλακτικής λύσης για την τοποθέτηση των κεφαλαίων που φεύγουν από τις ΗΠΑ!

Μήπως έχουν δίκιο;