Ως ”πέτρα του σκανδάλου” φαίνεται να λειτουργεί η υπόθεση του ”Τ+3” στις σχέσεις μεταξύ των χρηματιστών, της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και των τραπεζών, σχέσεις που φαίνεται να οδηγούνται σε όξυνση.

Κατά την άποψη της στήλης, η ουσία του θέματος γενικότερα φαίνεται να βρίσκεται στα εξής σημεία:

-Οι χρηματιστές πρέπει να κατανοήσουν ότι εφεξής δεν μπορούν να λειτουργούν όπως έκαναν μέχρι τώρα. Δεν μπορεί να υπάρχουν άτυπες πρακτικές. Έτσι, και η πίστωση, με όποιον τρόπο κι αν παρέχεται, πρέπει να είναι ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ, με καθαρούς όρους που ισχύουν για όλους τους πελάτες.

-Οι τράπεζες πρέπει να καταλάβουν πως το γεγονός ότι είναι βασικοί μέτοχοι και μεγαλύτεροι… πελάτες στο ίδιο μαγαζί, μακροχρόνια είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για το ίδιο το μαγαζί!!!

Κι ότι η κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης (όχι μόνον με τη νομική αλλά και με την πρακτική της έννοια) μπορεί να γίνει μπούμερανγκ!

Κοινώς, ας πάψουν να τα θέλουν ”μονά ζυγά” δικά τους, διότι έχει αρχίσει και… παραφαίνεται!

Οι εισηγμένοι πάλι πρέπει να καταλάβουν ότι ενώ αυτοί φωνάζουν ότι δεν πρέπει να δημιουργηθούν νέες κατηγορίες αγορών (φοβούμενοι ότι όσοι είναι στη μικρομεσαία κατηγορία θα μαραζώσουν) διότι, λέει, ”η αγορά κάνει μόνη της τις κατηγοριοποιήσεις της”, αυτό που φοβούνται έχει ήδη… γίνει!!!

Διότι για τη συντριπτική πλειονότητα των εισηγμένων η περιθωριοποίηση είναι ήδη ΓΕΓΟΝΟΣ.

Τέλος, ή ίδια η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς πρέπει να καταλάβει πως οφείλει να καθιστά σαφές ότι έχει τα ίδια μέτρα και σταθμά για όλους τους παίκτες του συστήματος.

Δεν μπορεί μονίμως να λαμβάνονται μέτρα που δείχνουν να πλήττουν τους ”μικρούς” και από την άλλη οι μεγάλοι να είναι στο… χαϊδολόγημα.

Διότι κι αυτό έχει αρχίσει να… φαίνεται!