Το θέμα των αποδόσεων των μετοχικών Αμοιβαίων έχει συζητηθεί ευρέως διότι συνήθως υστερούν σε σχέση με το Γενικό Δείκτη, και όχι λίγο αλλά... πολύ!

Ωστόσο, έχουν δίκιο οι διαχειριστές όταν λένε ότι οι περιορισμοί που προβλέπει το θεσμικό πλαίσιο (όχι πάνω απο 10% σε μια μετοχή) τους υποχρεώνουν να δίνουν μικρότερη βαρύτητα σε σημαντικές μετοχές από αυτή που έχουν οι ίδιες μετοχές στον Γενικό Δείκτη.

Πράγμα που σημαίνει ότι είναι ακατόρθωτο για ένα μετοχικό Αμοιβαίο να ”υπερεπενδύσει” σε μια τέτοια δεικτοβαρή μετοχή, όσο κι αν το θέλει ο διαχειριστής!!!

Αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τις εκροές μεριδίων, ιδίως αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι οι μεγαλοεπενδυτές έχουν τη δυνατότητα να ”αγοράσουν” έτοιμα προϊόντα ή και... ”κουστούμια” στα μέτρα τους, τα οποία προσφέρονται απο τα private banking των τραπεζών, αλλά και από μεγάλες χρηματιστηριακές!

Τι μένει, λοιπόν, για τα μετοχικά Αμοιβαία; Μόνον οι πραγματικοί μικροεπενδυτές, που δεν έχουν πρόσβαση στα προαναφερθέντα προϊόντα, τα οποία βεβαίως δεν έχουν τέτοιου είδους περιορισμούς.

Άμα θέλει ο χρηματιστής ή o private banker βάζει στους πελάτες 30% Εθνική και 20% Εμπορική, ανενόχλητα.

Πώς να τον συναγωνιστεί ο ”αμοιβαίος”;

Και όπου νάναι έρχονται και τα ”ελληνικά” hedge funds!