Τα θέματα, λοιπόν, με αριθμό 8 και 9 σύμφωνα με την πρόσκληση της συνέλευσης έχουν ως εξής: ”8. Παράταση χρόνου χρήσης των αντληθέντων κεφαλαίων. 9. Απόφαση επιστροφής μέρους των αντληθέντων κεφαλαίων από τη δημόσια εγγραφή του έτους 2000”.

Το νούμερο 8, λοιπόν, αφορά -για άλλη μια φορά- στην παράταση που ζητεί η εταιρία για να χρησιμοποιήσει τα τότε κεφάλαια, και φυσικά δεν μας κάνει καμία απολύτως εντύπωση, καθώς το ατόπημα είναι επαναλαμβανόμενο.

Ωστόσο, δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε τι σημαίνει το θέμα νούμερο 9 που προβλέπει επιστροφή κεφαλαίου από τη δημόσια εγγραφή και σε ποιους μετόχους θα επιστραφούν τα κεφάλαια.

Σύμφωνα με την ενημέρωση του μετοχολογίου της 13ης/6/2005 από το Χ.Α., το… 79,2% της εταιρείας ανήκει στην οικογένεια Κεφαλά, που ήταν και βασικοί μέτοχοι (ίσως με διαφορετικά ποσοστά) κατά τη διάρκεια της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου και εισαγωγής της εταιρίας στο Χ.Α.

Μήπως η επιστροφή κεφαλαίου σημαίνει ότι όσα κεφάλαια δεν έχουν χρησιμοποιηθεί θα κατευθυνθούν στην τσέπη των βασικών μετόχων κατά 79,2%;

Να υπενθυμίσουμε δε ότι αυτά τα κεφάλαια στην εταιρία δεν τα έβαλαν αυτοί οι μέτοχοι, αλλά οι... άλλοι, όσοι μπήκαν –τότε- στη δημόσια εγγραφή.

Μπράβο, λοιπόν, ωραίο αποτέλεσμα βλέπουμε ύστερα από ”υπομονή” πέντε ετών και λάμψη διά της... απουσίας στο Χ.Α. Διότι, μεταξύ άλλων, η εταιρία έχει να ενημερώσει τους επενδυτές της για οτιδήποτε από τα τέλη Σεπτεμβρίου, επιβεβαιώνοντας έτσι τον όρο ”ωσεί παρών”…

Για να προλάβουμε την απάντηση, το λέμε από τώρα. Ναι, το ξέρουμε, ό,τι αποφασίσει η γενική συνέλευση είναι ”καλώς καμωμένο”. Ιδίως όταν κάποιοι έχουν το 79,2%, οπότε έχουν και το μαχαίρι και το καρπούζι.

Μήπως, όμως, δεν θα έπρεπε να είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα;