Ας δούμε, όμως, ποια είναι τα ερωτήματα που έχουμε να απευθύνουμε, με δεδομένο ότι οι εταιρίες ορκωτών που χρησιμοποιούν αυτές οι τράπεζες δεν φαίνεται να έχουν αλλάξει, με εξαίρεση την Αγροτική.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις θα θέλαμε να παρακαλέσουμε θερμά τους κ. ορκωτούς ελεγκτές να μας πουν τελικά ποιος είχε... δίκιο!

Ο κ. Λάμπρου που όλο έλεγε πόσο δυναμώνει και... υγιαίνει η ΑΤΕ ή μήπως ο διάδοχός του κ. Μηλιάκος, που μας έδειξε ότι η τράπεζα έχει κεφάλαια ισοδύναμα με εταιρία της... μικρομεσαίας κεφαλαιοποίησης;

Κι αν έχει δίκιο ο δεύτερος, πώς γίνεται και δεν το καταλάβαμε πλήρως από τις σημειώσεις τους το 2003; Περίπου την ίδια ερώτηση βέβαια έχουμε να κάνουμε και στους ορκωτούς της Εμπορικής, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τη σημείωση της τότε διοίκησης της Εμπορικής (όπως υπάρχει στους ισολογισμούς 2003) ότι οι προβλέψεις ήταν ”κατά την άποψή της” επαρκείς. Ήταν άραγε και ”κατά την άποψη” των ορκωτών;

Και αφήνουμε για το τέλος τη ΓΕΝΙΚΗ. Εκεί πάλι θέλουμε να ρωτήσουμε τους ορκωτούς εκ νέου, για να καταλάβουμε κι εμείς που δεν είμαστε ειδήμονες, πώς τέλος πάντων αποφασίζεται ποια δάνεια είναι επισφαλή και ποια όχι; Διότι άλλα διαβάζαμε στον ισολογισμό του 2003 και άλλα είδαμε τους Γάλλους να περνάνε στις προβλέψεις!

Πώς γίνεται και οι Γάλλοι έκαναν προβλέψεις για επισφάλειες ύψους... 126 εκατ. ευρώ; Πώς γίνεται και από 7,2% το 2003 ο δείκτης των μη εξυπηρετούμενων δανείων έφτασε ”με τη μία” στο... 11% το 2004;

Κι εν τέλει, πώς γίνεται ο πρόεδρος του συλλόγου των εργαζομένων να φτάνει στο σημείο να λέει, όπως γράφτηκε, ότι ”θα πρέπει να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη όσοι... βίαζαν τη Γενική Τράπεζα”. Τόσο... έξυπνα τη.. βίαζαν που έπρεπε να έλθουν οι Γάλλοι για να το καταλάβουμε;

Υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά; Σε ποια στοιχεία οφείλουν να έχουν πρόσβαση οι ορκωτοί των τραπεζών; Τι πρέπει και τι δεν χρειάζεται να ξέρουν από ”πρώτο χέρι”; Πού τελειώνει η δουλειά τους και τι πρέπει να επισημαίνουν καθαρά και ξάστερα;

Ποιος είναι τελικά ο ρόλος των αρχών σε αυτά τα θέματα; Ποιος θα μας πει επίσημα αν υπάρχουν ευθύνες;

Το λέμε -και περιμένουμε απάντηση- διότι είναι κρίμα να σχηματίζονται εξαιρετικά δυσάρεστες εντυπώσεις στην κοινή γνώμη.

Και τέτοιες εντυπώσεις, να είστε σίγουροι, έχουν σχηματιστεί και με το παραπάνω από τις ”μαγικές εικόνες” των τριών τραπεζών.