Μακροσκελής, πλην όμως εξόχως ενδιαφέρουσα, η επιστολή που έστειλε στο Χ.Α. η εταιρία Τεχνική Ολυμπιακή σε σχέση με την επένδυσή της στο τουριστικό συγκρότημα ”Πόρτο Καρράς” στη Χαλκιδική.

Η ανακοίνωση περιλαμβάνεται σε άλλες σελίδες του euro2day.gr, όπου και μπορείτε να τη διαβάσετε. Εμείς θα ασχοληθούμε με τον ”πυρήνα” του θέματος.

Για όσους θυμούνται την περίοδο 1999-2000, δεν είναι μυστικό ότι μεγάλο μέρος των παραγόντων της αγοράς αντιμετώπιζε με ιδιαίτερο σκεπτικισμό τις επιχειρήσεις της οικογενείας Στέγγου, η οποία το πρώτο που πέτυχε εκείνη την περίοδο ήταν να πραγματοποιήσει μία από τις μεγαλύτερες –αν όχι τη μεγαλύτερη- αύξηση κεφαλαίου που έγινε από ιδιωτική εταιρία.

Λίγοι άλλωστε ήταν εκείνοι που πίστεψαν στη συνέχεια ότι η μεγάλη επένδυση της ΟΛΥΜΠ στην τότε Newmark Homes θα είχε καλά αποτελέσματα.

Τα γεγονότα διέψευσαν αυτές τις εκτιμήσεις, αφού η TOUSA -όπως λέγεται τώρα η συγκεκριμένη εταιρία- απέδωσε πέραν πάσης προσδοκίας, προσφέροντας στη μητρική τζίρους και κέρδη που σχεδόν όλες οι ελληνικές εταιρίες, ανεξαρτήτως κλάδου δραστηριότητας, θα ζήλευαν!

Από την άλλη πλευρά, το όνομα του κ. Στέγγου ενεπλάκη σε υποθέσεις-σκάνδαλα της εγχώριας αγοράς, με χρηματιστηριακή (υπόθεση Laidlaw) αλλά και πολιτική (υπόθεση Πάχτα) διάσταση.

Αρκεί όμως αυτό για να μην προχωρά μια πιθανότατα εξαιρετικά σημαντική επένδυση στη περιοχή της Χαλκιδικής, σε μια περίοδο που υποτίθεται ότι κάνουμε όλα όσα μπορούμε για να ενισχυθεί ο ελληνικός τουρισμός;

Διότι, ουσιαστικά, αυτό είναι το ερώτημα όπως τίθεται από την πλευρά Στέγγου, μαζί με την ”απειλή” για εγκατάλειψη της επένδυσης.

”Αυτό θα στρέψει ακόμα περισσότερο τις επενδύσεις μας στο εξωτερικό, όπου ήδη δραστηριοποιούμεθα με επιτυχία, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, πραγματοποιώντας ετήσιο τζίρο πλέον των 2,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, απολαμβάνοντας εκεί την αναγνώριση και εκτίμηση που δικαιούμεθα”, αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση.

Και σε άλλο σημείο κάνει λόγο για μεγάλα προβλήματα στην υλοποίηση της μεγαλύτερης τουριστικής επένδυσης που έχει γίνει στη χώρα μας, ύψους 280 εκατ. ευρώ, ”αφενός μεν λόγω των δαιδαλωδών και χρονοβόρων διαδικασιών, αφετέρου λόγω της μη εφαρμογής των νόμων που διέπουν την επένδυση”!

Εμείς δεν λέμε ότι ο επιχειρηματίας έχει κατ ανάγκη ”δίκιο”, σίγουρα όμως το μέγεθος της συγκεκριμένης επένδυσης είναι τέτοιο που δικαιολογεί τη σοβαρή -και διαφανή- αντιμετώπιση του θέματος.

Διότι αν έχει δίκιο, χαμένο θα βγει το πραγματικό ”δημόσιο συμφέρον”, τόσο στη περιοχή όσο και ευρύτερα...