Η αγωνιστικότητα των εμπόρων βρίσκεται στο ζενίθ της με τον πρόεδρο της ΕΣΕΕ να δηλώνει ότι η μάχη για τις Κυριακές (δηλαδή τη διατήρηση της αργίας) «θα δοθεί μέχρι το τέλος», εντείνοντας τις τριβές μεταξύ τόσο παραγόντων του εμπορικού κόσμου όσο και με το αρμόδιο υπ. Ανάπτυξης.

Οι μικρομεσαίοι έμποροι ανησυχούν δικαίως ότι μια τέτοια εξέλιξη θα βλάψει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεών τους, ενώ συμπληρώνουν ότι έτσι απορρυθμίζεται η αγορά, που πέραν της κρίσης οφείλει να λειτουργεί με κανόνες.

Τα επιχειρήματά τους ωστόσο υπονομεύθηκαν από την επιλογή για μεταφορά της α(πε)ργίας της Πρωτομαγιάς για την Τρίτη του Πάσχα! Το ίδιο το υπουργείο Εργασίας -που συναίνεσε στην παραπάνω πρόταση- αναφέρει πως η μεταφορά ζητήθηκε «προκειμένου να μπορέσουν οι έμποροι λιανικής που λειτουργούν μέσα σε απόλυτο καθεστώς ύφεσης και οικονομικής δυσπραγίας να εκμεταλλευτούν τα όποια οφέλη από το εορταστικό κλίμα των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας».

Κατά το δοκούν, λοιπόν, οι αργίες που δεν «συμφέρουν» μπορούν να μεταφέρονται με τη σύμφωνη γνώμη των εμπόρων και το «καρότο» του τριημέρου στους εργαζομένους.

Αναρωτιέται τότε κανείς γιατί μια αντίστοιχη πρόταση στο επόμενο εορταστικό τριήμερο ή διήμερο δεν θα μπορούσε να επαναληφθεί. Και γιατί μια τέτοια τακτική δεν συνιστά «απορρύθμιση» της αγοράς.

Οι πιο «σκληροί» παρατηρητές, μάλιστα, υποστηρίζουν

α) Ότι για τα καταστήματα τροφίμων, είτε με την αργία της Πρωτομαγιάς είτε όχι μέσα στη Μεγ. Εβδομάδα, ο τζίρος θα είναι ίδιος,

β) Για τα εποχικά είδη (βλ. δώρα για βαφτιστήρια), επίσης η όποια κίνηση ικανοποιείται πολύ πριν από το τέλος της Μεγ. Εβδομάδας.

γ) Με τις καθιερωμένες εκδηλώσεις για την Πρωτομαγιά στο κέντρο της Αθήνας, μάλλον ωφελημένα θα βγουν τα malls, παρά οι έμποροι των ανοιχτών αγορών.