Όπως είναι ευρέως γνωστό, το υποβρύχιο καλώδιο που συνδέει το ελληνικό με το ιταλικό δίκτυο λειτουργεί πάνω από μία δεκαετία. Τα τελευταία χρόνια μέσω του καλωδίου πραγματοποιούνται σημαντικές εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας, λόγω κυρίως της καλύτερης τιμής που διαμορφώνεται στο ιταλικό σύστημα. Ξαφνικά όμως φέτος, το καλώδιο άρχισε να παρουσιάζει βλάβες, η επισκευή των οποίων διαρκεί αρκετές μέρες.

Το γεγονός θα μπορούσε να είναι φυσιολογικό, καθώς και τα καλώδια παθαίνουν βλάβες, κυρίως όταν έχουν τα χαρακτηριστικά του ελληνοϊταλικού. Κάποιοι πονηροί, όμως, συνδέουν τις βλάβες με τα νέα δεδομένα που ισχύουν και στα δύο δίκτυα, όπως μείωση της ζήτησης, αύξηση της προσφοράς από τα υδροηλεκτρικά, τεράστια αύξηση της προσφοράς από τα φωτοβολταϊκά.

Πέρα από αυτό, οι τιμές χονδρικής που διαμορφώνονται στο ελληνικό σύστημα, είναι άκρως ελκυστικές για εξαγωγές, δηλαδή όχι απλώς "πάρα πολύ χαμηλές", αλλά "εξωφρενικά χαμηλές". Έτσι, οι τιμές των 30 και 35 ευρώ οι 1.000 κιλοβατώρες που διαμορφώνονται στο ελληνικό σύστημα προσφέρουν μεγάλα περιθώρια κερδοφορίας για εξαγωγή στην Ιταλία.

Μόνο που κάθε εισαγωγή στην Ιταλία αφαιρεί κιλοβατώρες από τη δική τους παραγωγή, ιδίως τη στιγμή που το ιταλικό δίκτυο έχει περίσσεια ενέργειας, και μάλιστα προσφέρει για κάποιες ώρες ενέργεια για εξαγωγή στην Ελλάδα με μηδενική τιμή, ίσα-ίσα για να κρατάει αναμμένες τις μηχανές των εργοστασίων.

Με όλα αυτά, και μέχρι να δουν και από τις δύο πλευρές της Αδριατικής τι θα γίνει και πώς θα μανατζάρουν τη νέα κατάσταση, κάθε βλάβη ή «βλάβη» στο καλώδιο είναι καλοδεχούμενη, και μάλιστα θα πρέπει να επισκευάζεται με μεγάλη προσοχή και στον... σωστό χρόνο.