Με τους κόπους και το εμπόριο μιας ζωής συγκέντρωσε ένα σεβαστό ποσό χρημάτων. Τα είχε στον τόπο του σε μία από τις δύο μεγάλες τράπεζες. Και τώρα χάνει το μεγαλύτερο μέρος τους.

Ο ίδιος αναρωτιέται σε επικοινωνία του προς τη στήλη: «Τελικά εγώ είμαι υπεύθυνος για όσα έγιναν; Εγώ όσο μπορούσα παρακολουθούσα την ειδησεογραφία, έβλεπα ότι υπήρχαν κάποια προβλήματα. Έβλεπα όμως ότι η ΕΚΤ τροφοδοτούσε τη Λαϊκή ολοένα και με περισσότερα δισεκατομμύρια ευρώ ρευστότητας. Δεν έβλεπα στους ισολογισμούς τους ορκωτούς ελεγκτές να μιλάνε για επικείμενη κατάρρευση. Δεν έβλεπα την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου να κάνει κάποιες ενέργειες. Ούτε είδα τους εσωτερικούς ελεγκτές να λένε κάτι επιλήψιμο για τις δραστηριότητες των τραπεζιτών».

«Οι πολιτικοί μας», συνεχίζει, «έλεγαν ότι αποκλείεται να γίνει κούρεμα, ακόμη και λίγο πριν να γίνει, όταν υπήρχαν πληροφορίες από το εξωτερικό. Και η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ξαναλέω γιατί έχει σημασία, πώς επέτρεπε να δίνεται αφειδώς ρευστότητα στη Λαϊκή, ακόμη κι όταν τα ποσά ξεπερνούσαν το σύνολο των καταθέσεων που είχε η ίδια η τράπεζα;

Όλοι αυτοί δεν έχουν τώρα ευθύνες; Οι κεντρικοί τραπεζίτες στην Κύπρο και στην Ευρώπη, οι εσωτερικοί ελεγκτές, οι ορκωτοί που πιστοποιούσαν ισολογισμούς;

Μόνον εγώ όφειλα δήθεν να ξέρω ότι δεν είμαι καταθέτης τελικά, αλλά… επενδυτής, κι ότι έπρεπε να προσέχω μήπως και φαλιρίσει η τράπεζα»;

Δικαιολογημένα ερωτήματα από έναν άνθρωπο της αγοράς, που έχοντας κάποιες γνώσεις παρακολουθούσε τις εξελίξεις κι έβλεπε με προσοχή -αλλά χωρίς την ενδεδειγμένη όπως αποδεικνύεται καχυποψία- τις δηλώσεις των «υπευθύνων».

Μόνο αυτός, όμως, και άλλοι σαν κι αυτόν καλούνται τώρα να πληρώσουν το μάρμαρο.

Οι δήθεν «υπεύθυνοι» απλώς μεταφέρουν ο ένας στον άλλον τις… ευθύνες.