Η άποψη ότι η κρίση χρέους στην ευρωζώνη βρίσκεται σε τροχιά επίλυσης είναι σχεδόν πανταχού παρούσα! Είναι όμως σωστή αυτή η αντίληψη για το πρόβλημα; Από το mdbriefing.com, δύο διαγράμματα, αυτό του ρυθμού πιστωτικής επέκτασης στην ευρωζώνη και εκείνο του συνολικού χρέους δίνουν πιο "διορατική" ματιά σε αυτό το οποίο το consensus αξιολογεί ως "πρόβλημα που βαίνει σε λύση".

Στο διάγραμμα με το σύνολο των πιστώσεων (Total Credit Market Debt Owed - TCMDO) από το 1999 που το ευρώ έκανε πρεμιέρα στις αγορές, παρατηρείται τριπλασιασμός του συνολικού μεγέθους, χωρίς όμως να καταγράφεται κάποια αξιόλογη μείωση, κάποιου είδους δηλαδή απομόχλευση στο σύστημα.

Αυτό που όμως δημιουργεί ερωτήσεις είναι το γεγονός ότι η αύξηση του χρέους συνοδεύεται από μειούμενο ρυθμό πιστωτικής επέκτασης (European Union Credit Growth Rate). Αξίζει να επισημανθεί ότι οι οικονομίες που βασίζονται στην κατανάλωσή τους, δηλαδή η κατανάλωση αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του ΑΕΠ, δεν μπορούν να συνεχίσουν τη μεγέθυνση έχοντας παράλληλα αρνητικούς ρυθμούς πιστωτικής επέκτασης. Η μείωση της πιστωτικής επέκτασης συνεπάγεται αποπληθωρισμό.

Αυτά τα δύο διαγράμματα, συνδυαστικά, δεν απεικονίζουν μια κρίση λυμένη, αλλά μια κρίση έτοιμη να εκραγεί. Το συνολικό χρέος που υπάρχει εξακολουθεί να είναι τεράστιο, αφού μόνο ένα μικρό μέρος του έχει διαγραφεί, ενώ η απαραίτητη πιστωτική επέκταση για την αύξηση της κατανάλωσης απλώς δεν υπάρχει.

Το μόνο πράγμα που είναι τελικά "λυμένο" είναι η προπαγάνδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης ότι το πρόβλημα είναι διαχειρίσιμο, επισημαίνει ο Charles Hugh-Smith του blog OfTwoMinds. Αν είναι τελικά ή όχι "λυμένο" το πρόβλημα, οι επόμενοι έξι μήνες θα πρέπει να μας δώσουν την απάντηση.


ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΣΕΩΝ



Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΝ