H κατά 100% εξαγορά της Ιντεάλ Πυρίμαχα από τη Μαθιός Πυρίμαχα και τους βασικούς μετόχους αυτής θέτει και πάλι την αγορά αντιμέτωπη με τις πρακτικές του παρελθόντος, αλλά και αυτές του μέλλοντος.

Οι κύριοι της οικογενείας Μαθιού δεν φαίνεται να μπήκαν στον κόπο να εξηγήσουν γιατί επέλεξαν (διότι προφανέστατα οι ίδιοι το επέλεξαν) να βάλουν την εταιρία ”τους” (ποσοστό της οποίας όμως ανήκει στο επενδυτικό κοινό) να αγοράσει το 69% ενώ οι ίδιοι αποφάσισαν να αγοράσουν το υπόλοιπο 31%.

Έτσι, λοιπόν, τυπικά, η εταιρία έχει ”καταστατική πλειοψηφία”.

Στην ουσία βεβαίως οι ίδιοι ελέγχουν το… 100%, αφού έχουν και τον απόλυτο έλεγχο της ”μητρικής” εταιρίας!

Το ερώτημα που θα έπρεπε δημοσίως να εξηγήσουν –έστω και για λόγους ευαισθησίας απέναντι στους μετόχους τους- είναι γιατί επέλεξαν να συμμετάσχουν και οι ίδιοι στην εξαγορά της Ιντεάλ αντί να αγοράσει η εταιρία το 100%.

Διότι αν η συγκεκριμένη εξαγορά είναι ”ευκαιρία”, τότε είναι σαν να λένε στους λοιπούς μετόχους ”δεν μας φτάνει ότι έχουμε τη πλειοψηφία στην εταιρία μας, θέλαμε και απευθείας συμμετοχή στο ”κελεπούρι”.

Αν πάλι το επέλεξαν για να μην έχει όλο τον κίνδυνο η εταιρία, πάλι δεν θα έπρεπε να πουν ότι θεώρησαν την επένδυση ολίγον επικίνδυνη και… θυσιάστηκαν σε προσωπικό επίπεδο;

Πολύ φοβόμαστε ότι άλλες απαντήσεις μάλλον δεν υπάρχουν. Δεν μπορούμε όμως να είμαστε και σίγουροι Γι’ αυτό και αναμένουμε μια απάντηση από την καλή εταιρία και τους βασικούς της μετόχους.

Βλέπετε οι εποχές έχουν αλλάξει, ασχέτως αν ορισμένοι ”δεν παίρνουν…χαμπάρι”.

Και τέτοιες ”κοινές συμμετοχές” μεταξύ μιας εταιρίας και των βασικών μετόχων που ασκούν τη διοίκησή της δεν κάνουν καθόλου -μα καθόλου- καλή εντύπωση…

Διότι έτσι γίνονται ”συνέταιροι” η εταιρία με τους ίδιους τους βασικούς της μετόχους, πράγμα που καταφανώς μπορεί να δημιουργήσεί συγκρούσεις συμφερόντων.

Πώς να μην είμαστε λοιπόν καχύποπτοι, ιδίως όταν χρειάστηκαν ΔΥΟ διαφορετικές ανακοινώσεις για να δοθούν έστω και ελλιπείς αιτιολογήσεις για την εξαγορά.