Νήσος Πεταλάς. Ανήκει στο συγκρότημα των Εχινάδων, στις εκβολές του Αχελώου απέναντι από τον κόλπο του Αστακού και "ανήκει" στην Κεφαλονιά.

Στην ίδια συστάδα νησιών περιλαμβάνεται και η νήσος Οξιά, που πρόσφατα πουλήθηκε σε fund του Κατάρ, κατ' άλλους στη βασιλική οικογένεια του Σουλτανάτου.

Το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Πεταλά είναι πλήρως καθορισμένο. Το 85% ανήκει στους κληρονόμους του Γ. Αθανασούλη από τα Μαρκάτα Πυλάρου, οι πρόγονοι του οποίου το αγόρασαν από μοναστήρι, όπου το είχε δωρίσει ο… Αλή Πασάς των Ιωαννίνων.

Το 15% ανήκει στον Δήμο Κεφαλονιάς, ως διάδοχο του Δήμου Πυλάρου, προς τον οποίο το δώρισε ο θεωρούμενος και ευεργέτης της Πυλάρου Αθανασούλης, σύμφωνα με τον πρώην δήμαρχο της πόλης Μάρκο Κοτσιλίνη.

Το νησάκι κατά το παρελθόν είχε διατεθεί για πώληση και τουριστική ανάπτυξη με τίμημα γύρω στα 25 εκατομμύρια, λόγω της μεγάλης του έκτασης που ανέρχεται σε 5.362 στρέμματα και της εγγύτητας στην ακτή (μόλις 800 μέτρα). Ωστόσο, ποτέ δεν βρέθηκε επενδυτής.

Μέχρι που η «φίλη» μας Bild το έφερε στην επιφάνεια, φιλοξενώντας δηλώσεις του επικεφαλής της γερμανικής εταιρείας Phonotherm (στον ιστότοπό της εμφανίζεται να παράγει μονωτικά υλικά) Ντιρκ Χάουκ.

Ο τελευταίος ενίσταται επειδή είχε ετοιμάσει επένδυση ύψους… 300 εκατομμυρίων στο συγκεκριμένο νησάκι κι εμείς οι "πεινασμένοι" για επενδύσεις, αλλά "κακοί" Eλληνες, την απεμπολούμε.

Συμπτωματικά, το δημοσίευμα γίνεται τη μέρα της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο Βερολίνο. Οπότε, ευκαιρίας δοθείσης, οι Γερμανοί συνάδελφοι θα του ζητήσουν «απολογητικό υπόμνημα» για τους λόγους που διώχνουμε τη γερμανική επένδυση.

Μη γελαστούμε όμως. Η επένδυση δεν είναι ούτε για ξενοδοχειακή μονάδα, ούτε για εργοστάσιο, ούτε εν τέλει για κάτι που θα παράγει προστιθέμενη αξία. Είναι φωτοβολταϊκά και μόνο φωτοβολταϊκά.

Δηλαδή, ο «επενδυτής» θα αγοράσει κινέζικα πάνελς, θα δεσμεύσει μερικές χιλιάδες στρέμματα γης και θα παράγει ρεύμα που θα το πληρώνουν υπερτιμημένο οι εγχώριοι καταναλωτές, κατοικίες και επιχειρήσεις, λόγω των... κρατικών επιδοτήσεων.

Επιπλέον, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο υποψήφιος «επενδυτής» δεν έχει καν καταθέσει αίτηση για την έκδοση άδειας ηλεκτροπαραγωγής, σύμφωνα με τα αρχεία αιτήσεων που τηρεί η ΡΑΕ. Έτσι ο κ. Ντιρκ Χάουκ επιδιώκει να παραστήσει τον αδικημένο, ενδεχομένως με την προφορική ενημέρωση, ή την παραπομπή στον πολύ πρόσφατο νόμο, που δεν επιτρέπει την κατάθεση νέων αιτήσεων, αφού οι στόχοι για εγκατεστημένη ισχύ φωτοβολταϊκών έχουν υπερκαλυφθεί.

Επί του προκειμένου, ο ΧΑΜ έχει να παρατηρήσει τα εξής:

Κατ' αρχάς, από πότε θεωρείται επένδυση η δέσμευση γης και η αγορά εξοπλισμού που δεν συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγής ή στη μείωση του κόστους της παραγωγής και δεν προσφέρει θέσεις εργασίας.

Δεύτερον, δεν έχει το δικαίωμα η όποια κυβέρνηση να καθορίζει στόχους και πολιτικές; Τρίτον, ο κ. Χάουκ θα είχε κάποιο δίκιο αν ξεκινούσε την επένδυση, έστω και σε φωτοβολταϊκά, αυτή καθυστερούσε με υπαιτιότητα του Δημοσίου και στη συνέχεια του απαγορευόταν να τη συνεχίσει, ή άλλαζαν οι οικονομικοί όροι της επένδυσής του, όπως συμβαίνει με τις ΑΠΕ σε λειτουργία.

Αλλά κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να συνέβη. Όσο για τον ίδιο, μάλλον ανήκει στην κατηγορία των... επενδυτών του... είδα φως και μπήκα (βλέπε κρατικά κίνητρα και ηλιοφάνεια), αλλά σε αυτήν την περίπτωση δεν πρόκανε να μπει!