Ξέρετε πόσες εισηγμένες εταιρίες βρίσκονται πλέον σε επιτήρηση ή σε αναστολή διαπραγμάτευσης;

Με μια πρόχειρη καταμέτρηση (μπορεί και να μας ξέφυγε κάτι) μόλις... 22 εταιρίες βρίσκονται σε αναστολή και άλλες... 15 σε επιτήρηση.

Προσέξτε δε το εξής: Κρίνοντας από τις σημειώσεις των ορκωτών και από τα ήδη δημοσιευμένα αποτελέσματα, δεν αποκλείεται η ”λίστα” να μεγαλώσει κατά 5-10 ονόματα μετά τη δημοσίευση των ετησίων ισολογισμών, οι οποίοι άλλωστε συνοδεύονται και από πληρέστατες σημειώσεις των ορκωτών ελεγκτών.

Αυτή όμως είναι η μία όψη του ξεκαθαρίσματος την οποία έχει ανάγκη η Σοφοκλέους. Για να ορθοποδήσει η αγορά δεν αρκεί να μπουν στις παραπάνω λίστες 50 ή 60 εταιρίες.

Διότι μένουν άλλες… 300.

Και είναι πλέον απολύτως ορατό σε οποιονδήποτε καλόπιστο παρατηρητή, ότι εταιρίες-κολοσσοί με πολύ μεγάλους τζίρους, κέρδη και κεφάλαια, με μεγάλη διασπορά και έντονο ενδιαφέρον από ξένους και Έλληνες θεσμικούς, δεν είναι δυνατόν να διαπραγματεύονται στην ίδια αγορά και με τους ίδιους όρους (μη εξαιρουμένων και των απαιτήσεων σε δημοσιεύσεις και εσωτερικούς μηχανισμούς που δημιουργούν κόστος) με εταιρίες μικρής διασποράς και μικρής οικονομικής επιφάνειας (ασχέτως αν υπάρχουν κέρδη σεβαστά για το μικρό μέγεθος της κάθε εταιρίας)

Η ανάγκη να γίνει επανακαθορισμός των ”αγορών” της Σοφοκλέους, με κριτήρια που θα περιλαμβάνουν το μέγεθος, την εμπορευσιμότητα, τη διασπορά κ.λπ. είναι πλέον ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ.

Το θέμα μπορεί να είναι δυσάρεστο για την ”περηφάνια”, το ”κύρος” και τις επιδιώξεις ορισμένων εισηγμένων, πλην όμως είναι απολύτως υπαρκτό και η επίλυσή του δεν μπορεί να σκοντάφτει στα αίολα επιχειρήματα ορισμένων.

Και λέμε ορισμένων, διότι υπάρχουν και οι διορατικοί επιχειρηματίες που έχουν αποδεχτεί ότι μάλλον θα είχαν να κερδίσουν παρά να χάσουν από ένα νέο τρόπο διαχωρισμού της Σοφοκλέους σε επιμέρους ”αγορές”.