Έντονη αντίδραση προκάλεσε στους φαρμακοποιούς η δήλωση του υφυπουργού Υγείας Μάριου Σαλμά ότι για τις ελλείψεις φαρμάκων ευθύνονται οι φαρμακοποιοί (βλέπε σχετικό δημοσίευμα του iatronet.gr)

Βέβαια, σε κάποιον μικρό βαθμό, ο υφυπουργός ενδεχομένως να μην έχει και άδικο. Όταν είχε προαναγγελθεί μια μεσοσταθμική μείωση τιμών στα φάρμακα της τάξεως του 12% και κάθε φαρμακείο αναμενόταν να χάσει κάποιες δεκάδες χιλιάδες ευρώ εξαιτίας αυτού (ζημία αποθεμάτων), λογικό είναι κάποιοι φαρμακοποιοί να επιχείρησαν να περιορίσουν το στοκ τους.

Η κοινή λογική, πάντως, λέει πως η μείωση αυτή δεν μπορεί να έγινε σε τέτοιον βαθμό ώστε τα φαρμακεία να μην έχουν φάρμακα και να μην εξυπηρετούν τους πελάτες, γιατί απλώς το μικτό περιθώριο κέρδους στις πωλήσεις είναι ανώτερο του 12% που θα είχαν ως ζημία αποθεμάτων.

Πέραν όμως αυτού, οι ελλείψεις φαρμάκων προϋπήρχαν της ανακοίνωσης για μείωση των τιμών, όπως επίσης συνεχίζονται αμείωτες και σήμερα, μετά τις αυξήσεις των τιμών. Οπότε;

Η αλήθεια λοιπόν είναι πως τα φαρμακεία δεν μπορούν να παραλάβουν πολύ μεγάλο αριθμό φαρμάκων από τις φαρμακαποθήκες (ακόμη και ιδιαίτερα κινήσιμων σκευασμάτων) γιατί απλώς οι φαρμακαποθήκες δεν τα έχουν!

Αν τώρα τα φαρμακεία απευθυνθούν απευθείας σε κάθε φαρμακοβιομηχανία ξεχωριστά (επίπονη διαδικασία…), τους ζητείται η προκαταβολή των χρημάτων και μόνο τότε το εμπόρευμα φεύγει.

Πόσο εύκολο είναι όμως για τα φαρμακεία να προκαταβάλουν το κόστος των φαρμάκων, όταν ο ΕΟΠΥΥ μόλις πρόσφατα τους εξόφλησε το 30% του Ιουλίου (για το προ της 31ης/12/2011 υπόλοιπο ούτε λόγος);

Όποιο λοιπόν φαρμακείο έχει μεγαλύτερη ρευστότητα έχει πρόσβαση σε περισσότερα φάρμακα. Πέρα φυσικά από κάποια άλλα φάρμακα που σπανίζουν, ακόμη και αν κάποιος είναι διατεθειμένος να πληρώνει τοις μετρητοίς.