Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο: Ας υποθέσουμε πως σε μια ιδιωτική εταιρεία, ο βασικός μέτοχος λαμβάνει μια απόφαση η οποία ευνοεί (άμεσα ή έμμεσα) τον ίδιο και παράλληλα βλάπτει σοβαρά τα συμφέροντα των μετόχων μειοψηφίας.

Τότε, οι πλέον συγκρατημένοι θα έθεταν σαφέστατο θέμα εταιρικής διακυβέρνησης, προσφεύγοντας στα δικαστήρια και οι υπόλοιποι θα φώναζαν: Απατεώνεεεεεεες…

Μετά από αυτή την εισαγωγή, ας εξετάσουμε το παράδειγμα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Ο βασικός μέτοχος (ελληνικό Δημόσιο) αποφασίζει και προωθεί το κούρεμα των ομολόγων που έχει εκδώσει κατά το παρελθόν ο ίδιος. Από το κούρεμα ο βασικός μέτοχος κερδίζει γύρω στα εκατό δισεκατομμύρια ευρώ. Και οι μέτοχοι μειοψηφίας κινδυνεύουν να χάσουν το σύνολο της περιουσίας τους, μέσα από το χαρακτηρισμό του ΤΤ σε bad bank!

Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους:

Ο βασικός μέτοχος (οι διοικήσεις που ο ίδιος όριζε) ήταν εκείνος που φόρτωσε με κρατικά ομόλογα το ΤΤ.

Ο βασικός μέτοχος ήταν εκείνος που διακήρυσσε μετά βδελυγμίας (Γιώργος Παπακωνσταντίνου) ότι δεν θα γινόταν κούρεμα.

Και ο ίδιος βασικός μέτοχος ήταν εκείνος προχώρησε σ’ αυτό, πανηγυρίζοντας μάλιστα στις τηλεοράσεις, για το πόσο πολύ επωφελήθηκε…


Ευρωπαϊκή Πίστη: Από τη μια πλευρά, η εισηγμένη κέρδισε το διαγωνισμό για την ασφάλιση των ποδοσφαιριστών της Super League, διαγωνιζόμενη με άλλες εννέα ασφαλιστικές εταιρείες. Κριτήρια, όπως δήλωσε ο πρόεδρος της Super League Γιάννης Μόραλης, ήταν το δίκτυο, η εμπειρία στα ομαδικά ασφαλιστήρια και προφανώς την τιμολόγηση.

Παράλληλα, η εταιρεία εξασφάλισε και διαφημιστική προβολή (έναντι ενός μάλλον χαμηλού ποσού) στο πολυπληθές κοινό της Α’ Εθνικής Κατηγορίας, ως «επίσημος υποστηρικτής της Super League ΟΠΑΠ».

ELBISCO: Η εταιρεία ζητά την έξοδό της από το ΧΑ χωρίς οι βασικοί της μέτοχοι να προχωρήσουν προηγουμένως σε δημόσια πρόταση. Έτσι, το μπαλάκι τώρα της προστασίας της μειοψηφίας, πηγαίνει στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.

Η εισηγμένη εταιρεία προκήρυξε γενική συνέλευση για την 12η Οκτωβρίου με θέμα την εθελούσια διαγραφή της από το ΧΑ, με βάση το Άρθρο 17 παρ. 5 του Ν. 3371/2005.

Σύμφωνα με το συγκεκριμένο άρθρο, η εταιρεία μπορεί να ζητήσει τη διαγραφή των μετοχών της από το Χρηματιστήριο, σε περίπτωση που ψηφίσει στη σχετική γενική συνέλευση πάνω από το 95% του συνόλου των μετοχών.

Με τους τρεις μεγαλύτερους μετόχους να κατέχουν πάνω από το 90%, το πιθανότερο είναι πως «τα κουκιά θα βγουν» και τελικά το όριο του 95% θα πιαστεί.

Επίσης, κακά τα ψέματα, για μια εταιρεία με τόσο χαμηλή διασπορά, με τόσο μικρή κεφαλαιοποίηση (5,8 εκατ. ευρώ) και τόσο χαμηλό όγκο συναλλαγών (17.465 ευρώ το τελευταίο δωδεκάμηνο) η συνέχιση της παρουσίας της στο ΧΑ δεν λέει και πολλά πράγματα.

Ιδίως, όταν συνοδεύεται από σημαντικό λειτουργικό κόστος.

Από την άλλη πλευρά όμως, γιατί οι βασικοί μέτοχοι δεν επιχείρησαν προηγουμένως να προχωρήσουν σε εθελοντική δημόσια πρόταση, προκειμένου να δώσουν τη δυνατότητα απεγκλωβισμού στους λίγους μετόχους μειοψηφίας;

Και αυτό, γιατί όταν η εταιρεία εξέλθει από το ταμπλό, οι μέτοχοι μειοψηφίας δεν θα προστατεύονται από τις αυξημένες ρυθμίσεις του ΧΑ, ούτε θα έχουν τη δυνατότητα να πουλήσουν τις μετοχές τους σε οργανωμένη αγορά.

Το μπαλάκι τώρα πάει στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, που έχει το δικαίωμα -σύμφωνα με νομικές εισηγήσεις- να θέσει ειδικούς όρους στην εισηγμένη εταιρεία, ή και σε μετόχους της, για λόγους προστασίας των μετόχων μειοψηφίας.

ΥΓ: Τα αυτά ισχύουν και για την περίπτωση της ΙΠΠΟΤΟΥΡ.