Η αυξημένη χρήση CoCos και η αναγνώριση του συνόλου του αναβαλλόμενου φόρου από τη ζημιά του PSI+ στα κεφάλαια των τραπεζών αποτελούν τις δύο πιο σοβαρές εναπομείνασες λύσεις για την μείωση του συνολικού λογαριασμού της ανακεφαλαιοποίησης.

Το σχέδιο για να ξεπερασθούν τα εμπόδια και να προσμετρηθεί ο αναβαλλόμενος φόρος στα εποπτικά κεφάλαια των τραπεζών που περιέγραψε το Euro2day.

Για τα Contingent Convertible (CoCos), δηλαδή τα Μετατρέψιμα Ομολογιακά Δάνεια ειδικού τύπου, η κατάσταση είναι λίγο πιο σύνθετη.

Κατ΄ αρχήν τα CoCos προσμετρώνται στα εποπτικά κεφάλαια των τραπεζών, βάσει του προηγούμενου που δημιούργησαν τα stress tests του ΕΒΑ, εφόσον πληρούν κάποιες προυποθέσεις.

Πέραν της αυτόματης μετατροπής σε μετοχές εφόσον το Core Tier I υποχωρήσει κάτω από ένα ποσοστό (επικρατέστερο σενάριο είναι να ορισθεί το 7%), πρέπει να έχουν και …άπειρη διάρκεια.

Το εγχώριο πολιτικό σύστημα όμως θέλει τα CoCos που θα εκδοθούν να έχουν 5ετή διάρκεια, μια και σε ορίζοντα πενταετίας θα πρέπει το Τ.Χ.Σ. να έχει αποεπενδυθεί από τις τράπεζες.

Για να ξεπερασθεί ο παραπάνω σκόπελος συζητείται το εξής σχήμα:

Nα εκδοθούν όντως 5ετούς διάρκειας CoCos τα οποία όμως θα μπορούν να ανανεώνονται για πέντε ακόμη χρόνια, εφόσον η τράπεζα δηλώσει αδυναμία πληρωμής, με πέναλτι (ποινή) στο επιτόκιο.

Να προσαυξάνεται, δηλαδή, το ετήσιο επιτόκιο κατά 1% ή παραπάνω σε περίπτωση ανανέωσης.

Οι τραπεζίτες δεν δείχνουν να δυσφορούν με τον παραπάνω συμβιβασμό, ζητούν όμως να εξασφαλίσουν την παροχή δυνατότητας εξόφλησης των CoCos από τις ίδιες τις τράπεζες, στην περίπτωση που εμφανίζουν κέρδη.

Τα όποια κέρδη των τραπεζών, δηλαδή, να πηγαίνουν για την επαναγορά των CoCos και όχι προς διανομή.

Αυτό σημαίνει ότι τελικώς οι ιδιώτες μέτοχοι όχι μόνο θα υποστούν μικρότερο dillution μια και η αυξημένη χρήση CoCos θα μειώσει τα κεφάλαια που θα αντληθούν με έκδοση κοινών μετοχών, αλλά κι ότι θα κληθούν να πληρώσουν λιγότερα από την τσέπη τους για να επαναγοράσουν την τράπεζα…