Πρίν 2-3 χρόνια ήταν σχεδόν αδιανόητο για τη χρηματιστηριακή θυγατρική μιας τράπεζας να εκδίδει προτάσεις αγοράς ή έστω να δημοσιεύει κάπου μία ”λίστα μετοχών” που την ενδιαφέρουν και να μην συμπεριλαμβάνει τη μετοχή της μητρικής της.

Υπήρξε μάλιστα περίπτωση που ο επικεφαλής ”κρατικής” χρηματιστηριακής βρήκε το μπελά του επειδή οι ανώτεροι διαπίστωσαν οτι σε άρθρο του στον περιοδικό Τύπο πρότεινε μεν κάποιες τραπεζικές μετοχές, όχι όμως και αυτή της ...”μαμάς”.

Οποία διαφορά από την τρέχουσα περίοδο. Μεγάλες χρηματιστηριακές εταιρίες αποφεύγουν κάθε αναφορά στη μητρική τους εταιρία, προτείνουν πληθώρα μετοχών ,αλλά δεν περιλαμβάνουν τις τράπεζες στις μετοχές ”πρώτης επιλογής”, παρότι ο κλάδος ήταν (για μία ακόμη φορά) η ατμομηχανή της πρόσφατης ανόδου!

Μεσολάβησε βλέπετε η πτώση του τελευταίου χρόνου ,αλλά και η γενικότερη ”αμφιβολία” για τη δυναμική των τραπεζικών ιδρυμάτων στο εξωτερικό.