Εντυπωσιακά, πράγματι, τα αποτελέσματα του ομίλου ΕΛΒΑΛ το 2011: αύξηση του κύκλου εργασιών σε όγκο και τιμές, ανοδικό EBIT (από 22,9 σε 33,5 εκατ.) και εκτίναξη των καθαρών κερδών (από τα 8,5 στα 17,4 εκατ. ευρώ).

Αύξηση των κερδών κατά 105% σε μια τόσο δύσκολη χρονιά -και παρά τις ζημίες της θυγατρικής της ΕΤΕΜ- αποτελεί πράγματι «είδηση», ιδίως σε μια δυσχερέστατη συγκυρία όπως η τρέχουσα.

Τα πράγματα μάλιστα δείχνουν ακόμη καλύτερα αν κάποιος συνεκτιμήσει και τα αποτελέσματα του πίνακα των ταμειακών ροών: +72 εκατ. ευρώ σε λειτουργικό επίπεδο, που όχι μόνο χρηματοδότησαν επενδύσεις 34 εκατ., αλλά άφησαν και δεκάδες εκατομμύρια για τη μείωση του καθαρού δανεισμού (δάνεια προς τράπεζες μείον ταμείο).

Δυστυχώς, όμως, μια προσεκτικότερη ανάγνωση των αποτελεσμάτων σκιάζει σε κάποιον βαθμό τη γλυκιά γεύση των μετόχων, που άλλωστε δεν θα εισπράξουν και μέρισμα.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τα κέρδη της ΕΛΒΑΛ από τρίμηνο σε τρίμηνο: στα 11,4 εκατ. τα κέρδη του πρώτου τριμήνου του 2011, στα 5,03 εκατ. του δευτέρου, στα 2,28 εκατ. του τρίτου και ζημιογόνα (-1,3 εκατ. ευρώ) του τέταρτου…

Και γιατί βλέπουμε τόσο έντονη αποκλιμάκωση των κερδών από τρίμηνο σε τρίμηνο;

Πρώτον, γιατί η πορεία των κερδών επηρεάζεται από την πορεία της τρέχουσας τιμής του αλουμινίου (αποτίμηση αποθεμάτων). Ειδικότερα, η πτώση της τιμής του μετάλλου μέσα στο 2012 οδήγησε την εισηγμένη στο να προβεί σε πρόβλεψη υποτίμησης των αποθεμάτων της για το τελευταίο τρίμηνο του 2011.

Δεύτερον, γιατί αυξάνεται το κόστος χρηματοδότησης εξαιτίας της ανοδικής τάσης των επιτοκίων. Άλλωστε, οι ελληνικές εταιρείες αντιμετωπίζουν πολύ υψηλότερα επιτόκια σε σύγκριση με τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους.

Και τρίτον, διότι ανεβαίνει το κόστος ενέργειας, ειδικότερα από το τελευταίο τρίμηνο του 2011 και μετά, εξαιτίας της φορομπηχτικής κυβερνητικής πολιτικής (μεγαλύτερος ειδικός φόρος καυσίμων στο φυσικό αέριο).

Όλα τα παραπάνω -σε συνδυασμό με τη βαθύτερη ύφεση που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία, αλλά και τους προβληματισμούς για τη διεθνή οικονομία γενικότερα- προϊδεάζουν για ένα 2012 που κάθε άλλο παρά στερείται προκλήσεις για τον όμιλο της ΕΛΒΑΛ.

Δεν είναι τυχαία άλλωστε η θέση της διοίκησης της εισηγμένης πως «για τη διατήρηση του κόστους σε ανταγωνιστικά επίπεδα σχεδιάζονται προγράμματα εξοικονόμησης σε όλες τις διαδικασίες. Εκτός από τη συγκράτηση του κόστους, ιδιαίτερη μέριμνα θα δοθεί στη διαφύλαξη και στην ενίσχυση της ρευστότητας».

Ωστόσο, παρά τις δυσκολίες, όλα δείχνουν πως ο όγκος των εξαγωγών του ομίλου θα διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα και ότι τόσο στην έλαση (ΕΛΒΑΛ) όσο και στη διέλαση αλουμινίου (ΕΤΕΜ) θα ενταθούν οι προσπάθειες για άνοιγμα νέων αγορών και για ενίσχυση της παρουσίας στις ήδη υπάρχουσες.