Βασικό ζητούμενο του δεύτερου προγράμματος οικονομικής αναπροσαρμογής είναι η εσωτερική υποτίμηση και η δημοσιονομική προσαρμογή.

Ωστόσο, για να είναι μια διαδικασία εσωτερικής υποτίμησης επιτυχής είναι απαραίτητο, πέραν της πτωτικής κίνησης των εισοδημάτων, να υπάρχει παράλληλη πτωτική κίνηση των τιμών τόσο των αγαθών όσο και των υπηρεσιών, και ει δυνατόν σε μεγαλύτερο βαθμό.

Στην Ελλάδα, όμως, η οποία βιώνει... αισίως το πέμπτο έτος ύφεσης, ο πληθωρισμός παραμένει, πεισματικά και ανησυχητικά, σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα. Για το 2011, ο εναρμονισμένος πληθωρισμός ήταν κατά μέσο όρο στο 3,1% και σύμφωνα με τις εξηγήσεις της τρόικας η πτώση του πληθωρισμού που ξεκίνησε στα μέσα του 2010 διακόπηκε τους τελευταίους μήνες του 2011 λόγω της ανόδου των τιμών του πετρελαίου και των αυξήσεων των έμμεσων φόρων.

Ακόμα όμως και αν αφαιρεθούν οι επιδράσεις των φόρων, ο πληθωρισμός ήταν στο +1,2%, δηλαδή σε σταθερά θετικά επίπεδα και σε πλήρη αντίθεση με την προσδοκία της ταχείας εσωτερικής υποτίμησης, που προέβλεπε η τρόικα.

Μία σημαντική παρενέργεια του υψηλότερου εγχώριου πληθωρισμού σε σχέση με τον μέσο όρο της Ε.Ε. είναι και η απώλεια ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, χάριν της οποίας υποτίθεται ότι γίνεται όλη αυτή η δημοσιονομική προσαρμογή!

Η τρόικα προσδοκά ότι το χαμηλό επίπεδο της οικονομικής δραστηριότητας το 2012 και η μείωση των μισθών του ιδιωτικού τομέα θα μετριάσουν τις τιμές των προϊόντων, προβλέποντας ότι οι μέσοι ρυθμοί πληθωρισμού για το 2012 και το 2013 θα είναι οριακά αρνητικοί της τάξεως του -0,5% και του- 0,3%.

Ωστόσο, αυτή η εξέλιξη προβλέπεται να γίνει μόνο αν οι μεταρρυθμίσεις στην αγοράς εργασίας συνοδευτούν από μέτρα για την προώθηση του ανταγωνισμού και στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών, προκειμένου η πτώση στο εργατικό κόστος να περάσει στις τιμές του καταναλωτή.

Πάντως, για τον Φεβρουάριο ο εναρμονισμένος δείκτης τιμών ήταν +1,7% και ο πληθωρισμός στο +2,1%, όταν η προγραμματιζόμενη μείωση των μισθών είναι της τάξεως του 15%.