Έχει περάσει περίπου ένας χρόνος από τότε που τέθηκε το θέμα για αλλαγή του (καταχρηστικού) θεσμικού πλαισίου περί δημόσιων προτάσεων και εξόδου εταιρειών από το Χρηματιστήριο της Αθήνας, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει υπάρξει ουσιαστική πρόοδος.

Η συμβουλευτική επιτροπή της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, που συνεδρίασε πρόσφατα (Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, ΣΜΕΧΑ, ΕΘΕ, Ένωση Εισηγμένων Εταιρειών, Σύνδεσμος Επενδυτών και Διαδικτύου), δεν κατέληξε σε στοιχειοθέτηση προτάσεων, αλλά απλώς κάθε μέλος της δεσμεύθηκε να καταθέσει γραπτές προτάσεις έως την επόμενη συνεδρίαση, γύρω στα τέλη Μαρτίου.

Το αν και τι θα μπορούσε να αλλάξει στον νόμο δεν μπορεί κάποιος να το προδικάσει, ωστόσο περισσότερο τρωτός δείχνει να είναι ο τρίτος τρόπος αποχώρησης από το χρηματιστήριο, που λαμβάνει χώρα με απορρόφηση μιας εισηγμένης από μία μη εισηγμένη.

Για τους άλλους δύο τρόπους (προαιρετική δημόσια πρόταση και squeeze out) τα πράγματα φαίνονται πολύ δυσκολότερα, αλλά και εκεί θα μπορούσαν να προταθούν δυσκολότερες προϋποθέσεις για τους βασικούς μετόχους, όπως για παράδειγμα το απαιτούμενο ποσοστό των κατεχόμενων μετοχών να αυξηθεί από το 90% στο 95% ή η μέση ελάχιστη τιμή της δημόσιας πρότασης να είναι το ελάχιστο του τελευταίου δωδεκαμήνου και όχι του τελευταίου εξαμήνου κ.λπ.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια οριακή περίοδο για την Ελλάδα, όπου -σύμφωνα με πολλούς επενδυτές- θα πρέπει να εξυγιανθεί το θεσμικό πλαίσιο αν θέλουμε κάποια στιγμή να ζήσουμε καλύτερες μέρες στην κεφαλαιαγορά.