Πριν ένα μήνα, η ετήσια ημερίδα για τα commodities που διοργανώνει στη Λευκωσία η Marfin Popular Βank, ήταν αφιερωμένη στα ενεργειακά, ενόψει της ολοκλήρωσης των ερευνών στο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ.

Στις εργασίες της ακούστηκαν μερικά πολύ ενδιαφέροντα για το τι σημαίνει αξιοποίηση υδρογονανθράκων από μία χώρα, τα θετικά, αλλά και τα αρνητικά της.

Σταχυολογούμε για παράδειγμα από τα όσα ακούστηκαν, αυτό που είπε ο Λέο Δρόλας, επικεφαλής του Κέντρου Ενεργειακών Μελετών του Λονδίνου, αλλά και ο Νασίμ Νίκολα Ταλέμπ, καθηγητής του Πανεπιστήμιου της Νέας Υόρκης, που με το έργο του «ο μαύρος κύκνος» προέβλεψε την οικονομική κρίση.

Ο πρώτος λοιπόν τόνισε ιδιαίτερα, ότι για να βγει μία χώρα ωφελημένη από την αξιοποίηση υδρογονανθράκων, θα πρέπει να έχει καταρτίσει μία σαφή στρατηγική, που θα περιλαμβάνει το μοντέλο ανάπτυξης της οικονομίας της, τη διαχείριση των πόρων που θα προκύψουν και θα λαμβάνει υπ΄όψιν την κατανομή των δυνάμεων στην περιοχή.

Με λίγα λόγια, είπε ο κ Δρόλας, θα πρέπει να ξέρει με ακρίβεια, πώς θα διαχειριστεί τον πλούτο, με δεδομένες μία σειρά παραμέτρους οικονομικές, πολιτικές και γεωστρατηγικές. Αν δεν έχει σαφές πρόγραμμα στα θέματα αυτά, καλύτερα να μη βρει τίποτα, είπε επιγραμματικά ο κ. Δρόλας.

Ο Νασίμ Νίκολα Ταλέμπ, από την πλευρά του, χαρακτήρισε την εύρεση υδρογονανθράκων στην Κύπρο, ως τον «μαύρο κύκνο» που εκθέτει τη χώρα και την οικονομία της σε μία σειρά κινδύνους, για την αντιμετώπιση των οποίων θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη.

Άποψη του κ. Ταλέμπ είναι ότι όσο ένας οργανισμός, επιχείρηση ή χώρα, επεκτείνεται ή αναπτύσσεται με ασυνήθεις υψηλούς ρυθμούς, κάποιες φορές εξ αιτίας της εκμετάλλευσης πλουτοπαραγωγικών πηγών, τόσο πιο πολύ εκτίθεται σε κινδύνους, πολιτικούς και οικονομικούς.

Τα επισημαίνουμε όλα αυτά, επειδή από χθες επικρατεί στη Λευκωσία κλίμα υπεραισιοδοξίας με το αιτιολογικό ότι, αφού βρέθηκε αέριο και αργότερα μπορεί και πετρέλαιο, λύσαμε τα προβλήματά μας και από δω και μπρός θα «τρώμε με χρυσά κουτάλια».

Η εκμετάλλευση αυτών των πλουτοπαραγωγικών πηγών έχει ακόμη πολύ δρόμο, μακάρι να βρεθούν και άλλες, αλλά ας μη ξεχνάμε ότι η ανάπτυξη για να είναι βιώσιμη, δεν μπορεί να στηρίζεται σε «μονοκαλλιέργειες».

Είτε είναι ο τουρισμός, είτε είναι τα πετρέλαια και τα αέρια.