Σταθερός αγοραστής στη MIG με συνολικές αγορές που με έναν πρόχειρο υπολογισμό που κάναμε ξεπερνούν τα 5.100.000 τεμάχια, εντός του έτους, εμφανίζεται εδώ και πολύ καιρό ο πρόεδρός της Ανδρέας Βγενόπουλος.

Χθες και προχθές, μάλιστα, οι αγορές έφτασαν τα τρία εκατ. τεμάχια, δείχνοντας διάθεση «επιτάχυνσης», ενώ το κόστος τους έφτασε τα 650.000 ευρώ, χρήματα που ουδείς «πετάει» τη σήμερον ημέρα για λόγους εντυπώσεων ή… καλής θέλησης.

Αυτό φαίνεται, άλλωστε, και από τον μικρό αριθμό βασικών μετόχων που αγοράζουν μετοχές της εταιρίας τους στις μέρες μας.

Προφανώς, λοιπόν, ο ίδιος θεωρούσε και θεωρεί (υποθέτουμε) ότι στις τρέχουσες τιμές ο όμιλος MIG είναι υποτιμημένος.

Το κοιτάξαμε το θέμα και οι αριθμοί «στο ταμπλό» λένε ότι η κεφαλαιοποίηση του ομίλου στο χθεσινό κλείσιμο ήταν μόλις… 177 εκατ. ευρώ.

Τόσο αποτιμάται η αξία ενός ομίλου που ελέγχει μεταξύ άλλων τη μεγαλύτερη βιομηχανία τροφίμων, τη μεγαλύτερη ακτοπλοϊκή εταιρία, τη μεγαλύτερη εταιρία πληροφορικής και τον μεγαλύτερο όμιλο υγείας στην Ελλάδα

Το ξέρουμε, στην προσφιλή ορολογία της αγοράς «το ταμπλό έχει πάντα δίκιο».

Είναι όμως έτσι ή πράγματι στο ελληνικό χρηματιστήριο υπάρχουν σήμερα εταιρίες που είναι ξεκάθαρα υποτιμημένες, με βάση την αξία τους στην «πραγματική» αγορά;

Διότι στην πράξη έχει αποδειχτεί πολλάκις ότι αυτό το περίφημο «ταμπλό» κάνει πολλές φορές μεγάλα «λάθη». Κι ότι μεσοπρόθεσμα άλλοτε έχει άδικο προς τα… πάνω (με κορυφαίο παράδειγμα το 1999) κι άλλοτε προς τα κάτω (με κορυφαίο ίσως παράδειγμα το 2003)!

Οι οπαδοί της θεωρίας ότι «το φθηνό μπορεί κάλλιστα να γίνει φθηνότερο» σαφώς έχουν άλλη άποψη - και μέχρι τώρα δικαιώνονται πανηγυρικά.

Ο τρόπος πάντως με τον οποίο κινείται ο κ. Βγενόπουλος (τμηματικές αγορές σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του χρόνου, που δείχνουν να ενισχύονται με την πτώση των τιμών) δείχνει ότι ο ίδιος αντιλαμβάνεται το άλλο αξίωμα των αγορών: «Κανείς δεν κέρδισε αγοράζοντας στον πάτο και πουλώντας στην κορυφή, γιατί κανείς δεν τα ξέρει εκ των προτέρων».