Με εξαιρετικά κομψό τρόπο -ακόμη κι όταν λένε τα πράγματα με το όνομά τους όπως στην προκειμένη περίπτωση- οι ξένοι οίκοι πολλές φορές αποδεικνύουν ότι ”ο βασιλιάς είναι γυμνός”, πράγμα που σπανίως κάνουμε μόνοι μας σε αυτή τη χώρα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τελευταία έκθεση της Citigroup για τις ελληνικές τράπεζες, μια έκθεση απόλυτα θετική, η οποία όμως λέει και πολλές αλήθειες που σπανίως λέγονται, γι’ αυτό και το ”ζουμί” της αξίζει να διαβαστεί:

”Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα τραπεζικά συστήματα της νότιας Ευρώπης, η Ελλάδα διακατέχεται από σχετική ελευθερία, η οποία ενισχύεται, χωρίς εμφανή ενίσχυση κυβερνητικού ή νομοθετικού παρεμβατισμού.

- Η αγορά στην οποία δραστηριοποιούνται οι ελληνικές τράπεζες είναι ολιγοπωλιακή και οι βασικοί ”παίκτες” δεν φαίνονται διατεθειμένοι να εμπλακούν σε πόλεμο τιμών. Αναλύονται οι επιπτώσεις των διατηρήσιμων spreads για κάθε μια από τις τράπεζες.

- Η EFG μπορεί να προσφέρει τη μεγαλύτερη διεύρυνση των περιθωρίων κερδοφορίας, και η Alpha προσφέρει τη μικρότερη”.

Και η έκθεση συνεχίζει:

”Ελλάδα -ασταμάτητη ανάπτυξη στην παρούσα φάση;

Σε άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης (Ισπανία, Πορτογαλία) έχουμε παρατηρήσει πως στη διαδικασία μετάβασης από αναδυόμενη σε ανεπτυγμένη αγορά, τα τραπεζικά συστήματα αποκομίζουν ενίσχυση όγκου εργασιών, καθώς ενισχύεται το επίπεδο μόχλευσης της οικονομίας. Η ενίσχυση του όγκου εργασιών, σε συνδυασμό με την ανελαστικότητα των άπειρων τραπεζικών πελατών ως προς το κόστος των υπηρεσιών, αποτελούν μια καλή συνταγή για ισχυρή ανάπτυξη κερδοφορίας.

Παραδοσιακά, το επόμενο βήμα σε αυτές τις χώρες είναι η ενίσχυση της εμπλοκής των κυβερνήσεων και των ρυθμιστικών αρχών, με την ενίσχυση της φορολογίας ή της τραπεζικής νομοθεσίας αντίστοιχα, ώστε να μην ενσκήψουν ζητήματα ποιότητας ενεργητικού, στην αντιστροφή της τάσης στον οικονομικό κύκλο. Επιπροσθέτως, νέοι ”παίκτες” προχωρούν σε επιθετική τιμολογιακή πολιτική ώστε να ενισχύσουν τα μερίδια αγοράς τους, ενισχύοντας τον ανταγωνισμό και περιορίζοντας τα περιθώρια κερδοφορίας.



Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής τα πράγματα δεν έχουν εξελιχθεί με τον ίδιο τρόπο. Η ενίσχυση του όγκου εργασιών είναι ισχυρή, τα spread είναι σταθερά και τα υπερασπίζεται η ολιγοπωλιακή αγορά, η κυβέρνηση σχεδιάζει να μειώσει τη φορολόγηση αντί να την ενισχύσει, η Τράπεζα της Ελλάδας απελευθερώνει την αγορά αντί να ενισχύει τις νομοθετικές ρυθμίσεις, οι ελάχιστες απαιτήσεις για επισφάλειες παραμένουν σταθερές, οι νέοι παίκτες έχουν αποτύχει να επηρεάσουν την αγορά και η ”έκρηξη” στην κτηματαγορά έχει ενισχύσει τους ”ισολογισμούς” των νοικοκυριών και έχει ενισχύσει τον ατομικό πλούτο.

Αυτοί οι παράγοντες εγείρουν ανησυχίες για τη στιγμή που θα αντιστραφεί η τάση στον οικονομικό κύκλο, αλλά μέχρι στιγμής είναι ιδιαίτερα θετικοί για τις τράπεζες.

Όπως έχουμε παρατηρήσει σε πολλές περιπτώσεις, οι ελληνικές τράπεζες είναι σε θέση να αξιοποιήσουν αυτή την ανάπτυξη. Εν τέλει, ο ελληνικός κλάδος χρηματοοικονομικών υπηρεσιών θα δει τα spread του να συμπιέζονται και την κερδοφορία του να μειώνεται, αλλά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ενδέχεται να σημαίνουν πως η ισχυρή ανάπτυξη της κερδοφορίας θα διατηρηθεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό,τι έχουμε διαπιστώσει σε άλλες αναπτυσσόμενες οικονομίες”.

Είπατε τίποτα;