Μπορεί η Ελλάδα να είναι σβησμένη από τον… χάρτη για τους πλείστους επενδυτικούς οίκους ανά τον κόσμο, ωστόσο ο Ισπανός Gustavo Jose Larrazabal Aguerrevere επέλεξε Ελλάδα, και μάλιστα τις ιχθυοκαλλιέργειες (σχετίζεται, λένε, με τον κλάδο), και μάλιστα την… Interfish, της οποίας και απέκτησε το 6,42%!

Ο Ισπανός, βέβαια, δεν νοιάστηκε για το γεγονός ότι η μετοχή που αγόρασε έχει πολύ χαμηλή εμπορευσιμότητα.

Δεν τον πείραξε δηλαδή το γεγονός ότι, ακόμη και αν ανέβει πολύ η τιμή της μετοχής, πολύ δύσκολα θα μπορέσει να πουλήσει το ποσοστό που αγόρασε, αν προηγουμένως δεν έρθει σε συνεννόηση με έναν τουλάχιστον από τους άλλους σημαντικούς (σε αριθμό τίτλων) μετόχους της εταιρίας.

Ο Ισπανός επίσης δεν φαίνεται να μπορεί με το ποσοστό αυτό να έχει λόγο στη διοίκηση.

Ούτε επίσης φαίνεται να ανοίγονται κάποιες συνέργειες - οικονομίες κλίμακας για τις εταιρίες του.

Να παίξει άραγε κάποιον ευρύτερο ρόλο στον κλάδο; Προφανώς όχι, καθώς στους μεγάλους ομίλους του κλάδου έχει ήδη αποκτήσει κρίσιμα ποσοστά το Linnaeus Fund.

Τέλος, δεν είναι πολύ πιθανό ο Ισπανός να επέλεξε την Interfish για να… εισπράττει παχυλό μέρισμα, γιατί άλλωστε καμιά εταιρία του κλάδου δεν είναι σε θέση να υποσχεθεί κάτι τέτοιο για το ορατό μέλλον.

Γιατί άραγε ο… Ισπανός επενδυτής να επέλεξε τη συγκεκριμένη επένδυση;

Υ.Γ.: Υπάρχει και ένα ακόμη ερωτηματικό για το συγκεκριμένο deal.

Η μητρική Ιχθυοτροφεία Σελόντα, που πούλησε προς 0,13 ευρώ τη μετοχή στον Ισπανό, έκανε ή δεν έκανε κρούση στο Linnaeus Fund για να του πουλήσει το ποσοστό αυτό, γνωρίζοντας ότι το συγκεκριμένο fund είχε καταβάλει προ ολίγων μηνών 0,67 ευρώ ανά μετοχή για την αγορά ενός πακέτου της Interfish από άλλον επενδυτή;

Και αυτό, μάλιστα, όταν η διοίκηση της Σελόντα δηλώνει επισήμως πρόθυμη να συζητήσει με τη Linnaeus Fund τα περί τριπλής συνεργασίας;