Τις προάλλες, φίλος της στήλης και κάτοικος των «πολύ» ΒΠ (πολύ Βορείων Προαστίων για τους αμύητους, ήτοι εκείνων που βρίσκονται άνωθεν της Ερυθραίας και της Εκάλης στο χάρτη της Αττικής) ξεκίνησε να πληρώσει το νερό, για πρώτη φορά μετά την έλευση του «Καλλικράτη» που αν θυμάστε, αφορούσε τη συγχώνευση μικρών δήμων σε μεγαλύτερους.

Πράγματι, σειρά δήμων συνενώθηκε και δημιούργησε τον «νέο» Δήμο Διονύσου. Χρησιμοποιώ την ορολογία των χρηματιστηριακών συγχωνεύσεων, εικάζοντας βάσιμα, ότι οι αναγνώστες είναι εξοικειωμένοι με την τυπική και άτυπη ορολογία.

Θα ανέμενε κάποιος ότι μέσα στη συγκεκριμένη οικονομική συγκυρία, το πρώτο πράγμα που θα γινόταν, θα ήταν η εκμετάλλευση των συνεργιών, προκειμένου να μειωθούν τα κόστη μια και όπως πια ξέρει όλος ο κόσμος, οι περισσότεροι δήμοι (για να μην πω όλοι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων και θεωρηθώ…υπερβολικός) είναι πολύ βαθιά στο «κόκκινο» από πλευράς χρεών αλλά και ελλειμμάτων.

Υποθέτοντας ότι πλέον θα πρέπει να πληρώσει το νερό σε υπηρεσία του Δήμου Διονύσου, πήρε τηλέφωνο να μάθει τη διεύθυνση. Και έκπληκτος διαπίστωσε ότι μπορεί να πληρώσει, είτε στον Άγιο Στέφανο, είτε στη Δροσιά, είτε στην Άνοιξη, είτε τέλος πάντων σε οποιοδήποτε Ταμείο των… «πρώην» δήμων που συγχωνεύθηκαν!

Ακόμη πιο μεγάλη ήταν η έκπληξη του όταν διαπίστωσε σπεύδοντας στην Άνοιξη ότι… τίποτε δεν έχει αλλάξει, από το γραφείο του (πάλαι ποτέ) προέδρου, ως το σύνολο των υπηρεσιών, παρά μόνο οι σφραγίδες και τα λογότυπα στα έντυπα του λογαριασμού του!

Καμία αλλαγή στη χρήση των εγκαταστάσεων, στην ανακατανομή προσωπικού, τίποτε απολύτως.

Κι όλα αυτά 9 μήνες μετά τη διενέργεια των Δημοτικών Εκλογών…

Κατά τα λοιπά γίνονται… αγωνιώδεις προσπάθειες να περιοριστούν οι σπατάλες στο δημόσιο τομέα.

ΥΓ: Πολλάκις έχει φτάσει στο προσκήνιο της δημοσιότητας, το γεγονός ότι αναλογικά το πιο διεφθαρμένο και «κοστοβόρο» κομμάτι του Δημοσίου είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Ίσως γι αυτό δεν…βιάζονται οι ιθύνοντες.