Πλησιάζει η 3η Ιουλίου, οπότε η διοίκηση του ομίλου ΕΛΠΕ έχει το δικαίωμα να καλέσει τους εργαζομένους για υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας. Αυτό που μαθαίνουμε είναι ότι όλο και μεγαλύτερος αριθμός εργαζομένων ανησυχεί με την προοπτική αυτή.

Οι μόνοι που δεν ανησυχούν είναι οι συνδικαλιστές του σωματείου, που εμμένοντας στη διατήρηση απολαβών και προνομίων εκτός τόπου και χρόνου, της... χρυσής εποχής του "Τσοβόλα, δώσ' τα όλα", διακυβεύουν τη διατήρηση του επιπέδου των αποδοχών των εργαζομένων.

Για παράδειγμα, μαθαίνουμε ότι ένας από τους λόγους που έχει τιναχτεί στον αέρα η διαπραγμάτευση είναι η χρηματοδότηση με 300.000 ευρώ εξαήμερης εκδρομής για το 2011 με επανάληψη το 2012. Σε καμία περίπτωση δεν υπονοείται ότι οι 300.000+300.000 ευρώ είναι το αντικείμενο της διαφωνίας.

Ωστόσο, η εμμονή εκ μέρους των συνδικαλιστών σε μία τέτοια παροχή, όταν άλλοι εργαζόμενοι χάνουν τον γλίσχρο μισθό τους και δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε βασικές ανάγκες της οικογένειάς τους, δείχνει πόσο η κάστα αυτή των συνδικαλιστών έχει απομακρυνθεί από την πραγματικότητα.

Δεν γνωρίζουμε πού θα καταλήξει η κόντρα της διοίκησης των ΕΛΠΕ και της ηγετικής ομάδας του σωματείου. Ωστόσο, αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι η αδιαλλαξία της και η εμμονή στη διατήρηση σκανδαλωδών προνομίων, με το πρόσχημα της κάλυψης από προηγούμενες συλλογικές συμβάσεις, προκαλεί ανησυχία σε όλο και μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων. Βλέπουν δηλαδή αυτό που δεν βλέπουν οι συνδικαλιστές.

Το "όχι σε όλα" θα οδηγήσει εν τέλει σε άνευ προηγουμένου "κούρεμα" στις αποδοχές τους, αφού το συνδικάτο αρνείται να συζητήσει περιορισμό κάποιων από τα εξωπραγματικά επιδόματα που λαμβάνουν.