Ερώτημα πρώτο: Σήμερα πότε θεωρούμε μια μετοχή αμυντική; Θεωρητικά, όταν έχει σχετικά διατηρήσιμες εργασίες για το μέλλον και το ύψος αυτών συγκρίνεται θετικά με την τρέχουσα αποτίμησή της στο ταμπλό της Σοφοκλέους.

Ερώτημα δεύτερο: Πότε θεωρούμε ότι κάποια εταιρία έχει σχετικά διατηρήσιμες εργασίες για το μέλλον; Όταν δραστηριοποιείται σε αγορές του εξωτερικού (μακριά από την ελληνική κρίση) και μεγάλο ποσοστό των δραστηριοτήτων της προέρχεται από μάλλον... σταθερούς κλάδους, όπως για παράδειγμα οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας.

Έπειτα λοιπόν από αυτά, ας πάμε στην περίπτωση της ΓΕΚΤΕΡΝΑ, ενός μεγάλου κατασκευαστικού ομίλου, που διαπραγματεύεται γύρω στο 30% των ιδίων κεφαλαίων του και του οποίου η αποτίμηση μόνο των... σταθερών εργασιών (ενέργεια) υπερβαίνει την τιμή της μετοχής στο ταμπλό του Χ.Α., σύμφωνα με την Proton Bank (και όχι μόνο).

Όσο βέβαια και αν τα προβλήματα με τα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα και γενικότερα με τα δημόσια οικονομικά είναι γνωστά και μεγάλα, παρότι τα κρατικά έργα δεν βγαίνουν ούτε με το σταγονόμετρο, ακόμα και αν δεν συμπεριληφθούν στην αποτίμηση η δραστηριότητα των θέσεων στάθμευσης, η σημαντική ακίνητη περιουσία, οι αυτοχρηματοδοτούμενες συμβάσεις και το υπόλοιπο κατασκευαστικών εργασιών, ακόμη και τότε η μετοχή θεωρείται «υποτιμημένη», σύμφωνα με τους αναλυτές.

Προφανώς, η αποτίμηση στο ταμπλό έχει προεξοφλήσει πολλά δεινά για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας.

Υ.Γ.: Λίγο-πολύ, μια τέτοια αξιολόγηση θα μπορούσε να προκύψει και για πολλές εισηγμένες διαφόρων κλάδων.