Δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν εκφράσει τη δυσφορία τους για την πορεία της MIG από το 2007 (όταν είχε υλοποιήσει τη μεγαλύτερη σε μέγεθος αύξηση κεφαλαίου στην ιστορία του Χ.Α.) έως σήμερα.

Πήραμε λοιπόν «χαρτί και μολύβι» και προσεγγίσαμε το θέμα αποκλειστικά και μόνο με νούμερα, με την ευκαιρία της δημοσίευσης αποτελεσμάτων 2010.

Μετά τη μεγάλη αύξηση κεφαλαίου του 2007, η Καθαρή Αξία του Ενεργητικού (NAV) της MIG είχε διαμορφωθεί στα 5,427 δισ. ευρώ.

Από το ποσό αυτό, κάτι παραπάνω από 1 δισ. ευρώ (1,006 δισ., ή το 19% της αρχικής NAV) επιστράφηκε στους μετόχους είτε μέσα από τη διανομή μερίσματος (470 εκατ.) είτε μέσα από την αγορά ιδίων μετοχών (536 εκατ.).

Δηλαδή, από τα 5,427 δισ., πάμε στα 4,421 δισ. ευρώ, «καθαρά», τα οποία διαχειρίστηκε η διοίκηση της MIG.

Αν συγκρίνουμε το ποσό αυτό με το ύψος της NAV του εισηγμένου ομίλου κατά την 31η/12/2010 (2,112 δισ. ευρώ), τότε προκύπτει απώλεια της τάξεως του 52%.


Σημαντικό όμως -για το από δω και μπρος- είναι ότι ενδιαμέσως ο όμιλος ξεφορτώθηκε τα… «μπαγκάζια» που κουβάλαγε από τις τιμές κτήσης των εταιριών τις οποίες αγόρασε, με τις απομειώσεις και τις αναπροσαρμογές αξιών που έκανε.

Όσο κι αν αυτό δεν είναι ευχάριστο για την τσέπη κανενός, συγκρινόμενη με το μέγεθος της κρίσης που υφίσταται τα τελευταία χρόνια η ελληνική οικονομία, αλλά και τη διεθνή κρίση που προηγήθηκε, το -52% στη μείωση της NAV φαίνεται να δικαιώνει την άποψη της διοίκησης ότι δεδομένων των -πρωτοφανών- συγκυριών οι στρατηγικές της επιλογές σε αυτά τα 3,5 χρόνια που μεσολάβησαν, τα χρόνια της κρίσης, έχουν δικαιωθεί.

Ιδίως όταν το -52% συγκριθεί με τις απώλειες που κατέγραψαν ανάλογες εταιρίες του εξωτερικού.


Ορισμένοι, βέβαια, θα πουν «τι με νοιάζει εμένα το NAV», εγώ κοιτάω το ταμπλό και βλέπω τις απώλειες που έχει η μετοχή μου». Και σωστό αλλά και … «λάθος», θα απαντήσουμε.

Διότι κάποτε πρέπει να λέμε και ορισμένες δυσάρεστες αλήθειες.

Η MIG άντλησε τα κεφάλαια της πολύ κοντά στο τέλος της «καλής περιόδου» για τις αγορές, αλλά και κοντά -όπως αποδείχτηκε- στο τέλος της… «επίπλαστης ευμάρειας» της ελληνικής κοινωνίας.

Τα λεφτά «σηκώνονταν» τότε εύκολα, διότι εντός και εκτός Ελλάδος κυκλοφορούσε άπειρη ρευστότητα που ήθελε κάπου να τοποθετηθεί.

Στη συνέχεια, η ΜΙΓ έπρεπε να κάνει τις επενδύσεις της γρήγορα, ασχέτως αν το έβλεπε η διοίκηση ότι «χαλάει το κλίμα», γιατί αυτοί που της έδωσαν τα πολλά, οι μεγάλοι ξένοι, οι Άραβες κ.λπ., της τα είχαν δώσει για να κάνει επενδύσεις κι όχι για να τα έχει στο «παγκάρι».

Αλλιώς ήξεραν και οι ίδιοι να τα βάλουν στο «παγκάρι» τους.

Τότε λοιπόν, εκεί στο τέλος του 2007 αλλά και το 2008, υπήρχαν πολλοί επενδυτές που πίστευαν ότι μέσω της MIG θα γίνουν πλούσιοι εύκολα και γρήγορα, παραγνωρίζοντας ακόμη και το γεγονός ότι μια οντότητα τέτοιου πρωτοφανούς μεγέθους δύσκολα γίνεται… «αερόστατο».

Τώρα, βρισκόμαστε στον αντίποδα και βλέπουμε τα αντίστοιχα φαινόμενα «μαζικής ψυχολογίας, από την… ανάποδη.

Τότε που το NAV ήταν στα ίδια επίπεδα με τη μετοχή, κι αντιπροσώπευε αξίες κτήσης στις υψηλές «αγοραίες» τιμές του 2007-8, όλοι είχαν μεγάλες προσδοκίες.

Τώρα, που η καθαρή αξία του ενεργητικού της ΜΙΓ είναι στα 2,74 ευρώ ανά μετοχή και η τιμή της μετοχής είναι στο… 1/3, στο 0,78 ευρώ, είναι προφανές ότι η μαζική ψυχολογία… κοιτάει αλλού.

Ανθρώπινο, θα πείτε, έπειτα από τέτοια βουτιά και με τέτοια κατάσταση στην ελληνική οικονομία. Δεν διαφωνούμε, είπαμε όμως ότι εμείς θα κοιτάξουμε τους αριθμούς.

Οι αριθμοί λοιπόν λένε ότι η ΜΙΓ έχει σήμερα πάνω από 560 εκατ. ευρώ ρευστότητα και πολύ λογική σχέση δανείων με ίδια κεφάλαια (χρήσιμο αυτό με τούτη τη συγκυρία).

Κι ότι ελέγχει μια μεγάλη σειρά πασίγνωστων εταιριών, οι οποίες είναι leaders στον κλάδο τους (είναι brands πραγματικά συνυφασμένα με τη ζωή του Έλληνα) και μέσα στην κρίση αυτή ενισχύουν τα μερίδια αγοράς τους (κατά 13,4% η αύξηση πωλήσεων μέσα στο 2010). Και βγάζουν πενιχρό μεν αλλά θετικό επαναλαμβανόμενο (δηλαδή λειτουργικό) EBITDA, στα 81 εκατ. ευρώ το 2010.

Με βάση πάλι τους αριθμούς, ακόμη κι αν μειώσουμε (έτσι για… ξεπούλημα) τις τιμές στο καθαρό ενεργητικό της ΜΙΓ στο… μισό, η αξία θα πάει στο 1,37 ευρώ ανά μετοχή, όταν η τρέχουσα τιμή της είναι 0,78 ευρώ και η τιμή των νέων μετοχών της αύξησης είναι στο 1 ευρώ.

Αυτά τα νούμερα πρέπει να έχει τώρα στο μυαλό του ο επενδυτής της ΜΙΓ και να πάρει τις αποφάσεις του, ανάλογα και με τις προσδοκίες που έχει για τις ίδιες τις εταιρίες της ΜΙΓ, για το τέλος αυτής της κρίσης - και την επιστροφή στην ανάκαμψη.

Αποφάσεις δύσκολες που σίγουρα ο καθένας λαμβάνει για τον εαυτό του.

Ειδικά όμως για εκείνη την κατηγορία επενδυτών που λέει «καλά είναι τώρα τα νούμερα στο χρηματιστήριο, αλλά εγώ θέλω να περιμένω το τέλος της κρίσης», ένα έχουμε να πούμε, ως μόνη και διαχρονική επενδυτική συμβουλή, όχι δική μας αλλά διαφόρων «γκουρού».

Όπως το 2007 και το 2008 ελάχιστοι ανέμεναν ότι θα ξεσπάσει τέτοια μπόρα διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα, ενώ κανένας δεν ήξερε ΠΟΤΕ θα ξεκινήσει, έτσι και τώρα μόνο οι… προφήτες ξέρουν ΠΟΤΕ θα τελειώσει το κακό.

Όλοι οι υπόλοιποι, εκείνοι που μακροχρόνια κερδίζουν στο χρηματιστήριο, κοιτάνε τις «αξίες» και τα… νούμερα. Και παίρνουν ή δεν παίρνουν τα ρίσκα τους.

Διότι χρηματιστήριο χωρίς ρίσκο ΔΕΝ υπάρχει.