Πιθανόν το συγκεκριμένο σχόλιο της στήλης να εξάψει κάποιους θερμόαιμους αναγνώστες, ωστόσο πάντα εκφράζουμε με θάρρος τη γνώμη μας.

Ο κ. Σαμαράς λοιπόν χθες πέταξε μία κατά την άποψή του επιτυχημένη «εθνικοπατριωτική» κορόνα. Που κατά την άποψή μας είναι απλώς επικίνδυνη και εξαιρετικά λαϊκιστική.

Είπε, συγκεκριμένα, ότι «η χώρα δεν θα γίνει ακυβέρνητη νομαρχία» (σ.σ. της Ευρώπης προφανώς), απορρίπτοντας οποιοδήποτε ενδεχόμενο αποδοχής του «δημοσιονομικού κανόνα» που θέλει να επιβάλει η Γερμανία, προκειμένου να παρασχεθεί βοήθεια στις πιο αδύναμες χώρες και να βρεθεί επιτέλους η περίφημη «ευρωπαϊκή λύση».

Ο κ. Σαμαράς, ως γνήσιο τέκνο της υφιστάμενης πολιτικής σκηνής (ασχέτως αν αναγκάστηκε να απέχει επί χρόνια για άλλους λόγους), θέτει θέμα… «παράδοσης της κυβέρνησης» για μια διάταξη που πρακτικά θα εμποδίζει τις χώρες να ξοδεύουν περισσότερα απ' όσα βγάζουν και θα τις κάνει πιο προσεκτικές!

Σαν να λέμε λαϊκά ότι εσύ που χρειάζεσαι επειγόντως δανεικά, λες στον δανειστή σου πως δεν θέλεις να δεσμευτείς ότι από δω και μπρος θα μαζέψεις τα οικονομικά σου για να δίνεις τα λεφτά πίσω, διότι είσαι… περήφανος!

Δεν θα αρνούμασταν αυτήν την άποψη στον κ. Τσίπρα ή σε όποιον άλλο έχει καταλήξει να πιστεύει ότι η Ελλάδα πρέπει να φύγει από αυτήν την ευρωζώνη, να ξαναγυρίσει στη δραχμή ή ό,τι άλλο.

Δικαίωμά τους και άποψή τους.

Ο κ. Σαμαράς όμως προς το παρόν έχει προτιμήσει τη λύση του σαλτιμπάγκου που προσπαθεί να ισορροπήσει σε ένα επικίνδυνο σχοινί, ακροβατώντας ανάμεσα στο «ναι στην ευρωπαϊκή βοήθεια, αλλά δεν ψηφίζω το μνημόνιο», «ναι στην Ευρώπη, αλλά δεν θα μας κάνουν νομαρχία» και άλλα τέτοια νόστιμα που, δυστυχώς για εκείνον, εδώ δεν φαίνεται να πείθουν κι έξω απλώς… εξοργίζουν.

Δεν είναι τυχαίο, βέβαια, ότι κορυφαίοι οικονομολόγοι διεθνώς, καυτηριάζοντας την έως τώρα πολιτική της ευρωζώνης, έχουν σημειώσει ότι χρειάζεται μεγαλύτερη ενοποίηση ή διάλυση.

Ποια είναι η μετάφραση; Ότι είτε η ζώνη του ευρώ θα πρέπει να γίνει κάποιας μορφής «ομοσπονδία» με κοινούς δημοσιονομικούς κανόνες κ.λπ., είτε θα πρέπει να διαλυθεί και να πάψει να υφίσταται το ευρώ.

Αλλά αυτά μάλλον είναι ψιλά γράμματα για τον κ. Σαμαρά και το οικονομικό του επιτελείο, που προφανώς μπερδεύουν τον όρο «Λαϊκή Δεξιά» με τη… λαϊκιστική Δεξιά!