Αξίζει να κάνουμε λόγο για την αναφορά του διευθύνοντος συμβούλου της Ευρωπαϊκής Πίστης, κ. Χρ. Γεωργακόπουλου, κατά την παρουσίαση των ασφαλιστικών προγραμμάτων που απευθύνονται σε κοινωνικές ομάδες οι οποίες πλήττονται ιδιαίτερα από την κρίση:

«Η ελληνική κοινωνία θα πρέπει να στηρίξει τις ελληνικές επιχειρήσεις και οι ελληνικές επιχειρήσεις την ελληνική κοινωνία. Είναι διαστροφή να περιμένουμε από τους ξένους να είναι περισσότερο φιλέλληνες από εμάς».

Έχοντας λοιπόν όλα αυτά στο μυαλό μας, ας πάμε στο μέτωπο των κρατικών προμηθειών, και συγκεκριμένα στις προμήθειες ρούχων των Ενόπλων Δυνάμεων. Εκεί, προ δύο εβδομάδων, γνωστή ελληνική εταιρία κατήγγειλε εγγράφως ότι υπάρχει «κλίκα» η οποία στέλνει τις δουλειές στους ίδιους και στους ίδιους -και μάλιστα «οι ίδιοι και οι ίδιοι» είναι εισαγωγείς από τη νοτιοανατολική Ασία και όχι παραγωγοί-, προσφέροντας θέσεις εργασίας στην Ελλάδα.

Το θέμα είχε συνέχεια με τη δημόσια τοποθέτηση του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών. Τι προκύπτει από αυτήν;

Πρώτον, ότι σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προστατεύουν την εγχώρια παραγωγή τους, ο ελληνικός στρατός μπορεί νομίμως να ντύνεται με ρούχα από την Κίνα, την Τουρκία και από άλλα κράτη χαμηλού κόστους.

Δεύτερον, ότι στους συγκεκριμένους διαγωνισμούς επικρατούν συνθήκες και διαδικασίες που κάθε άλλο παρά διευκολύνουν τις υγιώς σκεπτόμενες επιχειρήσεις (εισαγωγικές και μη) και αφήνουν περιθώρια να περάσουν, αν όχι... ελέφαντες, τουλάχιστον γάτες, σκύλοι και πολλά άλλα συμπαθή τετράποδα.

Έτσι, οι διαδικασίες κατακύρωσης των διαγωνισμών καθυστερούν 3 - 4 χρόνια! Όσον αφορά στις πληρωμές των προμηθευτών, καθυστερούν και αυτές επί πολλούς μήνες, ενώ έχουν παραληφθεί οριστικά τα υλικά.

Η διαδικασία της υποβολής δειγμάτων είναι σημείο αδιαφάνειας και πηγή προστριβών όσων συμμετέχουν στους διαγωνισμούς και προσφυγών στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο καθυστερεί κατακυρώσεις επί 3 - 4 χρόνια.

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε στοιχεία όπως η έλλειψη αρκετού έμπειρου προσωπικού, το γεγονός πως η Επιτροπή Κρατικών Προμηθειών συνέρχεται μόνο μία φορά την εβδομάδα κ.λπ., μπορούμε να αντιληφθούμε πώς αντιμετωπίζει το ελληνικό δημόσιο έναν κλάδο (τον κλωστοϋφαντουργικό) που σήμερα προσφέρει 85.000 θέσεις εργασίας και είναι υπεύθυνος για το 35% των βιομηχανικών εξαγωγών...