Η τρέχουσα περίοδος είναι ίσως η μόνη των τελευταίων δεκαετιών όπου το μέσο ελληνικό νοικοκυριό δεν ξέρει πραγματικά πού θα μπορούσε να επενδύσει.

- Οι τραπεζικές καταθέσεις (ακόμη και οι προθεσμιακές) οδηγούν σε αποδόσεις χαμηλότερες του πληθωρισμού.

- Η πορεία των τιμών των ακινήτων αναμένεται να συνεχίσει να είναι πτωτική και μέσα στο 2011. Για μείωση στις εύλογες αξίες των ακινήτων κατά επιπλέον 10% μέσα στην επόμενη χρονιά κάνουν λόγο κάποιοι αναλυτές και ενώ οι εισηγμένες του κλάδου έχουν ενσωματώσει στις τιμές τους κάθε αρνητική προσδοκία (ίσως μάλιστα να έχουν προεξοφλήσει και χειρότερα πράγματα απ’ όσα τελικά γίνουν), δεν συμβαίνει το ίδιο και για τις τρέχουσες τιμές των ακινήτων στην αγορά.

- Η μέχρι πρότινος συντηρητική επένδυση των ελληνικών κρατικών ομολόγων έχει μετατραπεί σε επιλογή υψηλής προσδοκώμενης απόδοσης αλλά και μεγάλου ρίσκου, όπως ακριβώς και οι μετοχές της Σοφοκλέους.

- Και τέλος, υπάρχει και η διέξοδος της επένδυσης κεφαλαίων στο εξωτερικό, όπου όμως σε μετοχές, χρυσό και σε άλλα επενδυτικά προϊόντα έχει ήδη μεσολαβήσει ένα ράλι διαρκείας...

Και για ποιον λόγο τα πράγματα σήμερα είναι χειρότερα από τη δεκαετία του 1990, όταν τότε είχαμε πολύ μεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειμμα και το ελληνικό δημόσιο δανειζόταν με 20% και 25%;

Απλώς γιατί τότε το χρέος ήταν κατά κανόνα εσωτερικό και άρα οι μεγάλοι τόκοι δεν πήγαιναν όπως σήμερα στο εξωτερικό, αλλά παρέμεναν εντός της χώρας, δημιουργώντας εύπορα κοινωνικά στρώματα, τα οποία με τη σειρά τους κατανάλωναν, επένδυαν και γέμιζαν με τους φόρους τους τα δημόσια ταμεία.

Τώρα όμως...