Στις μέρες μας έχουμε πολλές περιπτώσεις όπως οι παρακάτω:

- Βασικούς μετόχους να καλύπτουν μόνοι τους αυξήσεις κεφαλαίου των εισηγμένων εταιριών τους.

- Διοικήσεις επιχειρήσεων να προσφέρουν νέες μετοχές στην ονομαστική αξία, ώστε κάποιοι προμηθευτές να κεφαλαιοποιήσουν τις απαιτήσεις τους (π.χ. Vell).

- Εταιρίες να (παρα)καλούν τις τράπεζες να μετοχοποιήσουν χρέη, αποκτώντας βασικό ρόλο και στο management.

- Και, τέλος, εισηγμένες να προχωρούν σε αναδιαρθρώσεις δανείων με πολύ χειρότερους όρους από το παρελθόν και κάμποσες φορές με εγγυήσεις περιουσιακών στοιχείων των βασικών μετόχων...

Μέσα λοιπόν στη συγκεκριμένη συγκυρία, η συμφωνία του βασικού μετόχου της Δίας Ιχθυοκαλλιέργειες, κ. Στέλιου Πιτάκα, με το fund της Linnaeus μοιάζει να είναι... εξωπραγματική. Ας δούμε λοιπόν τι περιλαμβάνει:

- Ο κ. Πιτάκας πούλησε στο fund κάτι λιγότερο από 2 εκατ. μετοχές της εταιρίας του και εισέπραξε κάτι παραπάνω από 4 εκατ. ευρώ σε μετρητά. Όταν δηλαδή οι άλλοι βασικοί μέτοχοι βάζουν το χέρι στην τσέπη, αυτός... γεμίζει τη δική του τσέπη.

- Μπήκαν (από το Linnaeus) στην εισηγμένη με τη μορφή μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου 15 εκατ. ευρώ, με επιτόκιο πολύ χαμηλότερο από αυτό των εμπορικών τραπεζών. Άρα, η εισηγμένη εξοικονομεί τόκους.

- Με δεδομένο ότι η τιμή μετατροπής των ομολογιών σε μετοχές δεν απέχει πολύ από την τρέχουσα τιμή στο ταμπλό, το σενάριο της μετατροπής δεν φαντάζει απίθανο στο άμεσο μέλλον. Σε μια τέτοια περίπτωση οι τόκοι που θα εξοικονομηθούν θα είναι πολύ περισσότεροι.

- Δίνεται η ευκαιρία στη Δίας Ιχθυοκαλλιέργειες να ενισχύσει τον ρόλο της στο μέτωπο των εξαγορών και των απορροφήσεων άλλων εταιριών.