Η χρηματιστηριακή απαξίωση της τελευταίας διετίας έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που κάποιος προβληματίζεται κοιτάζοντας μόνο τη σύνθεση των δεικτών FTSE.

Στον «σαραντάρη» (FTSE-Mid Caps 40 της μεσαίας κεφαλαιοποίησης), για παράδειγμα, οι μετοχές είναι 32(!) και μεταξύ αυτών μάλιστα συγκαταλέγονται τίτλοι με χαμηλή εμπορευσιμότητα (π.χ. Lamda Development, Χαλκόρ κ.ά.), με τρέχουσα τιμή κάτω από τα 30 λεπτά αλλά και μετοχές εταιριών που έχουν χρόνια να σημειώσουν κερδοφόρο αποτέλεσμα (π.χ. ΔΟΛ, Γενική Τράπεζα κ.ά.).

Όσο για τον «ογδοντάρη» της χαμηλής κεφαλαιοποίησης, εκεί έφτασαν να συμπεριλαμβάνονται τίτλοι επιχειρήσεων: α) με σχεδόν ανύπαρκτη εμπορευσιμότητα, β) με πολύ χαμηλές οικονομικές επιδόσεις (π.χ. κύκλος εργασιών κάτω από 4,5 εκατ. ευρώ), γ) με τέτοια γενικότερη συμπεριφορά ώστε η αγορά να εκτιμά πως οι διοικήσεις τους θα ήθελαν να βρίσκονται εκτός χρηματιστηρίου...

Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως οι υπεύθυνοι του Χ.Α. χρειάζεται να... ιδρώσουν για τα καλά το τελευταίο χρονικό διάστημα ώστε να βρουν εισηγμένη να πλαισιώσει τον δείκτη της μικρής κεφαλαιοποίησης.

Όλα λοιπόν δείχνουν -και με δεδομένο ότι η οικονομική ύφεση στη χώρα μας έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά της- πως η Σοφοκλέους δεν δικαιούται ούτε «σαραντάρη» και πολύ περισσότερο ούτε «ογδοντάρη».

Επομένως, σύντομα θα χρειαστεί να προχωρήσουμε σε δείκτες με σαφώς λιγότερες μετοχές, προσαρμοζόμενοι στην αντίστοιχη ένδεια του χρηματιστηριακού ταμπλό.