Μια κινέζικη παροιμία λέει «μην ξεκινήσεις μια μεγάλη μάχη αν δεν είσαι σίγουρος ότι θα την κερδίσεις». Η Νέα Δημοκρατία, αντίθετα -αγνοώντας προφανώς την κινεζική παροιμία-, ξεκίνησε μια μεγάλη δικαστική μάχη, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι προφανώς θα την έχανε! (βλέπε τη χθεσινή απαλλαγή του πρώην Δ.Σ. της ΔΕΚΑ που ζήτησε η εισαγγελέας)…

Και ενώ πράγματι χρηματιστηριακό σκάνδαλο την περίοδο εκείνη ΥΠΗΡΧΕ, η Νέα Δημοκρατία πήγε για μαλλί και… βγήκε κουρεμένη!

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Πρώτον, από το μεγάλο σκάνδαλο της χρηματιστηριακής φούσκας 1999 - 2000 δεν τιμωρήθηκε σχεδόν κανείς (εκτός από ελάχιστους που την πλήρωσαν από… σπόντα) ιδιοκτήτης εισηγμένης, κανείς λομπίστας και γενικότερα κανείς από τους βασικούς πρωταγωνιστές του σκανδάλου της εποχής, ανεξαρτήτως κόμματος, χρώματος και ιδεολογίας.

Δεύτερον, κανείς δεν διώχτηκε καν δικαστικά από τους πολιτικούς της κυβέρνησης Σημίτη, καθώς, όπως έχουν διαμορφώσει το θεσμικό πλαίσιο, κανένας πολιτικός δεν διώκει κανέναν συνάδελφό του, σε οποιοδήποτε κόμμα και αν ανήκει (κόρακας κοράκου μάτι…).

Τρίτον, η Νέα Δημοκρατία, αντί να χτυπήσει στη ρίζα του σκανδάλου, κυνήγησε δικαστικά τους… υπαλλήλους της ΔΕΚΑ, αναδεικνύοντας μάλιστα την υπόθεση ως το αδιάσειστο στοιχείο εμπλοκής του ΠΑΣΟΚ στην υπόθεση του χρηματιστηριακού σκανδάλου!

Για χρόνια και χρόνια, μάλιστα, μιλούσε για τη στάση της ΔΕΚΑ τη διετία 1999 - 2000, σε μια λογική συμψηφισμού των σκανδάλων που έγιναν επί της εποχής της (δομημένα ομόλογα, Βατοπέδιο κ.λπ.).

Και έπειτα από όλα αυτά, πάμε στην ουσία της υπόθεσης.

Η Νέα Δημοκρατία καλούνταν να αποδείξει στη συγκεκριμένη δίκη δύο πράγματα ταυτόχρονα: Πρώτον, ότι από τη στάση των στελεχών της ΔΕΚΑ το Δημόσιο υπέστη ζημιά. Και δεύτερον, ότι η ζημιά αυτή ήταν αποτέλεσμα απιστίας και όχι λανθασμένης εκτίμησης.

Όσοι ήξεραν στοιχειωδώς από δικαστικά έλεγαν από τότε ότι περίπτωση απιστίας, ακόμη και να υπήρχε, άντε να την αποδείξεις.

Έλα όμως που μέχρι να ολοκληρωθεί η δίκη κατέπεσε και το επιχείρημα της ζημιάς του Δημοσίου! Και αυτό γιατί αν π.χ. το 2007 πρόσθετε τα μερίσματα της περιόδου στις τρέχουσες τιμές πολλών μετοχών (όπως Εθνική Τράπεζα κ.ά.) μπορεί να έβγαιναν και κέρδη…

Έρχεται λοιπόν τώρα η εισαγγελέας και ζητά την απαλλαγή των μελών του πρώην Δ.Σ. της ΔΕΚΑ, υποστηρίζοντας ότι «ακόμη και οι μάρτυρες κατηγορίας έκαναν λόγο για λανθασμένο υπολογισμό της ζημιάς που φέρεται να υπέστη το Δημόσιο» και επίσης ότι «η αγορά των μετοχών ήταν μακροχρόνια κερδοφόρα»…

Η εισαγγελέας δηλαδή βγάζει τους «κακούργους» ήρωες… Η όλη κατηγορία κατέπεσε πανηγυρικά, όπως επίσης κατέπεσαν και οι γαλάζιες πολιτικές κορόνες μιας ολόκληρης δεκαετίας!

Υ.Γ. 1: Κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, πόσο δίκιο έχει ο Λάκης Λαζόπουλος όταν λέει ότι «η κατάρα είναι γαϊδάρα και γυρίζει στον αφέντη της»…

Υ.Γ. 2: Κύριοι του ΠΑΣΟΚ, δεν φοβάστε μήπως πάθετε τα ίδια, αν αρχίσετε σήμερα και εσείς τα περί διώξεων και τα περί εξεταστικών επιτροπών επί παντός επιστητού;