Τι ζητάει η ελληνική κυβέρνηση από την ευρωζώνη; Και γιατί κραδαίνει το χαρτί του ΔΝΤ;

Μετά το ναυάγιο του Ecofin, στη στάση της κυβέρνησης διακρίνεται μια νευρικότητα. Κάποιοι κακόπιστοι θα τη χαρακτήριζαν και σύγχυση.

Το μόνο που έχει καταστεί σαφές, προς το παρόν, είναι το ηθικό επιχείρημα στο οποίο εδράζεται το ελληνικό αίτημα.

Η κυβέρνηση θεωρεί ότι, αφού έλαβε μέτρα αντίστοιχα «συνταγής» ΔΝΤ, πρέπει να δανειστεί και με αντίστοιχο επιτόκιο.

Με σημαντικά χαμηλότερο κόστος, δηλαδή, από αυτό που δανείστηκε πρόσφατα για 10 έτη.

Και επειδή το παραπάνω ηθικό, όντως, επιχείρημα δεν μπορεί να υποβληθεί στις αγορές, υποβάλλεται στους Ευρωπαίους εταίρους.

Η Ελλάδα ζήτησε να θεσμοθετηθεί ευρωπαϊκή εγγύηση με επιτόκιο που να αντιστοιχεί στον μέσο όρο δανεισμού των υπόλοιπων 15 συν το ελληνικό επιτόκιο διά δύο.

Αίτημα που δεν έγινε αποδεκτό από τους υπουργούς Οικονομικών.

Μετά το Ecofin ξεκινά η ελληνική τρικυμία για το τι ακριβώς ζητάμε.

Χθες, ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι η κυβέρνηση επιδιώκει είτε να λάβει απευθείας βοήθεια από χώρες της Ε.Ε., χωρίς τη συμμετοχή της Γερμανίας, είτε δανεισμό από την ΕΚΤ.

Αν οι δηλώσεις του έχουν αποδοθεί σωστά, τότε διακρίνεται ελαφρά σύγχυση. Ο υπουργός μπερδεύει το πρόβλημα της ρευστότητας με αυτό του κόστους άντλησης ρευστότητας.

Αν υπάρξει παροχή δανείου της τάξης των 20 δισ. ευρώ στην Ελλάδα από μία ή περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δεν λύνεται το πρόβλημα του υψηλού κόστους δανεισμού.

Το μόνο που γλιτώνει η Ελλάδα είναι ότι δεν θα δανειστεί τα μισά λεφτά από αυτά που χρειάζεται ακόμη για φέτος με επιτόκιο αγοράς, αλλά με επιτόκιο της τάξης του 4,5%- 5%.

Τα spreads όμως δεν θα πέσουν με μια τέτοια κίνηση και επομένως το πρόβλημα του κόστους δανεισμού θα συνεχίσει να υφίσταται για τις υπόλοιπες εκδόσεις του χρόνου.

Ο δε δανεισμός από την ΕΚΤ ούτε καν μπορεί να συζητηθεί. Αφενός γιατί απευθείας δανεισμός δεν μπορεί να υπάρξει, αφετέρου γιατί αν πραγματοποιηθεί μέσω τραπεζών η ΕΚΤ θα αναγκαστεί να κάνει… σκόντο στον προγραμματισμό της για μάζεμα της ρευστότητας.

Και επειδή η διεθνής ειδησεογραφία είναι εστιασμένη στο ελληνικό πρόβλημα, καλό είναι να ξεκαθαρίσει γρήγορα η στάση της κυβέρνησης.

Ήδη το χθεσινό report της Societe Generale καυτηριάζει τη σύγχυση, τις παλινωδίες και τα μαξιμαλιστικά αιτήματα.

Κοινώς, παιδιά, μας βλέπουν…