Έγινε η πολυπόθητη συνάντηση των κλωστοϋφαντουργών με την υπουργό Οικονομίας κ. Κατσέλη και αν διαβάσουμε τα αιτήματα των πρώτων και την απάντηση του υπουργείου, μάλλον θα πρέπει να ξεχάσουμε ότι κάποτε είχαμε έναν τέτοιον κλάδο...

Από την πλευρά τους, λοιπόν, οι κλωστοϋφαντουργοί (Ελ. Κούρταλης, πρόεδρος της ΣΕΒΚ) εκφράζουν την αγωνία τους και τονίζουν την ανάγκη άμεσης παρέμβασης.

Αναφέρουμε, για παράδειγμα, κάποια αποσπάσματα: «Για το 2010, δυσοίωνες προβλέψεις οδηγούν στον κίνδυνο αφανισμού του κλάδου» ή «οι δε αρνητικές προβλέψεις για το 2010, με τις επιχειρήσεις να βρίσκονται σε απόγνωση, είναι να αντιμετωπίσουν εμφανώς τον κίνδυνο διακοπής της λειτουργίας τους εντός του έτους». Και ο κ. Κούρταλης ολοκληρώνει: «Σε μια ΥΣΤΑΤΗ προσπάθεια επιβίωσης της κλωστοϋφαντουργίας, του μεγαλύτερου βιομηχανικού κλάδου της χώρας, ο οποίος απασχολεί σήμερα περίπου 85.000 εργαζομένους, εξάγει το 30% όλων των βιομηχανικών προϊόντων της χώρας...». Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος της ΣΕΒΚ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι οι περισσότερες εταιρίες του κλάδου δεν θα προλάβουν να βγάλουν τη χρονιά...

Απέναντι σε αυτά τα αιτήματα, το υπουργείο απαντά με την πρόθεσή του να δράσει σε... πέντε βασικούς άξονες κλαδικής παρέμβασης:
α) σύνδεση της έρευνας με την παραγωγή,
β) ενίσχυση των εξαγωγικών δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων που θα παράγουν προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας,
γ) χρήση σύγχρονων χρηματοδοτικών εργαλείων,
δ) αναδιάρθρωση του κλάδου μέσα από τη δημιουργία υγιών και βιώσιμων επιχειρηματικών σχημάτων και
ε) ενίσχυση των μηχανισμών εποπτείας της αγοράς.

«Φέξε μου και γλίστρησα», δηλαδή...

Υ.Γ.: Εκείνο το περίφημο σχέδιο «πράσινης ανάπτυξης» για τη διάσωση της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας τι να γίνεται άραγε;