Ο τραγέλαφος που δημιουργήθηκε (με ευθύνη μέρους της ηγεσίας της ΔΕΣΦΑ και με την ανοχή της κυβέρνησης) στην απόπειρα επενδυτών να ανοίξουν την αγορά φυσικού αερίου στον ανταγωνισμό δημιούργησε αλγεινή εντύπωση όχι μόνο σε παρατηρητές της αγοράς (εντός και εκτός συνόρων) αλλά και στις εισαγγελικές αρχές που παρενέβησαν και διεξάγουν πλέον έρευνα.

Ό,τι και να βγάλει όμως η έρευνα, όσον αφορά στην εικόνα της χώρας και της κυβέρνησης οι συνέπειες είναι ήδη υπαρκτές.

Δεν είναι δυνατόν, την ώρα που οι ξένοι απαιτούν πλέον αλλαγή της αξιοθρήνητης πορείας την οποία έχει πάρει η χώρα, η κυβέρνηση να κάνει τα στραβά μάτια στο θέατρο του παραλόγου που παίχτηκε από μέρος της ηγεσίας της ΔΕΣΦΑ και επιπλέον να επιβραβεύει αυτούς που… πρωτοστάτησαν, δήθεν για να προστατεύσουν το κρατικό συμφέρον.

Δεν είναι δυνατόν, την ώρα που οι αγορές αλλά και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας απαιτούν να προχωρήσουμε σε διαρθρωτικές αλλαγές, με απελευθέρωση αγορών και επαγγελμάτων, οποιαδήποτε κίνηση δημιουργίας ανταγωνισμού να παρακωλύεται τεχνηέντως, καταρρακώνοντας ταυτόχρονα και το κύρος της ανεξάρτητης Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (την οποία η ηγεσία της ΔΕΣΦΑ έγραψε μεγαλοπρεπώς στα παλιά της τα παπούτσια).

Τέτοιου είδους φαινόμενα της κακώς εννοούμενης «ελληνικής» νοοτροπίας, του… «άλλα λέμε και άλλα κάνουμε», είναι που μας έχουν φέρει να κοιτάμε την ψαλίδα των spreads η οποία διαρκώς ανοίγει στα ομόλογα, τη χρηματιστηριακή αγορά να καταρρέει και τον διεθνή Τύπο να ασχολείται με την ελληνική αναξιοπιστία και μπαγαποντιά.

Και η επανάληψή τους αποτελεί λίαν επιβαρυντικό στοιχείο.

Ας μην επαναπαύεται λοιπόν η κυβέρνηση στο γεγονός ότι η απελευθέρωση του φυσικού αερίου δεν είναι «σέξι» θέμα για την τηλεόραση και την ελληνική κοινή γνώμη.

Διότι υπάρχουν και οι «έξω», που παρακολουθούν τις εξελίξεις και πλέον δεν σφυρίζουν «φάουλ» αλλά… «πέναλτι».