Το θέμα του διαγωνισμού των άγονων γραμμών έχει εξελιχθεί σε μια μεγάλη κυβερνητική φαρσοκωμωδία…

Έχουμε λοιπόν και λέμε:

Σκηνή πρώτη: Ένας επιχειρηματίας (Α. Βγενόπουλος) καταγγέλλει σκάνδαλο και μάλιστα δημοσίως.

Σκηνή δεύτερη: Ο αρμόδιος υπουργός (Δ. Ρέππας) στέλνει την υπόθεση στον επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης (Λ. Ρακιντζής), ο οποίος -όπως ο τελευταίος δηλώνει- είναι παντελώς αναρμόδιος να εξετάσει το θέμα, και αυτό μάλιστα το αναφέρει προς τον υπουργό εγγράφως…

Σκηνή τρίτη: Ο υπουργός λαμβάνει την επιστολή και αντί να κατανοήσει την γκάφα του, προχωρεί σε συνέντευξη Τύπου όπου… πανηγυρίζει επειδή ο αναρμόδιος που δεν έψαξε (Λ. Ρακιντζής) δεν βρήκε υπεύθυνο!

Και επιπλέον, τραβάει και κάτι… δεκάρικους λόγους εναντίον του θρασύτατου επιχειρηματία που ετόλμησε να αμφισβητήσει το σύστημα. Για να μην ξεχνιόμαστε, αυτό το σύστημα που ως προς τη διαφάνεια συγκαταλέγεται επισήμως και επαξίως στις τελευταίες χώρες του κόσμου...

Σκηνή τέταρτη: Ο ίδιος υπουργός δεν αλλάζει γνώμη και στάση, ούτε όταν -με εύσχημο τρόπο- ο επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης τον… αδειάζει κανονικά.

Υ.Γ.: Επίσης, επειδή για τον κ. Ρέππα προέχει προφανώς το δημόσιο συμφέρον («πρώτα ο πολίτης» και άλλα σχετικά) και όχι οι προσωπικές αντιπαραθέσεις, οι εννέα «πιο άγονες γραμμές» δίδονται στην Olympic Air του Α. Βγενόπουλου, πλην όμως από την τελευταία ζητήθηκε να αναπροσαρμόσει προς τα πάνω το τίμημα.

Εμείς ρωτούμε: σε ποια άλλη εταιρία που ανέλαβε «άγονες» γραμμές ζητήθηκε βελτιωμένη πρόταση;

Και να σκεφτεί κάποιος ότι η σημερινή κυβέρνηση -όπως και η προηγούμενη- κέρδισε τις εκλογές με σημαία τη διαφάνεια…