Ενώ η βασική προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι η τόνωση της ρευστότητας της αγοράς και η ανάταξη της οικονομίας, τα επιμέρους μέτρα που προτείνονται δείχνουν σε κάποιες περιπτώσεις αντικρουόμενα με τη γενική φιλοσοφία.

Η ρύθμιση για αύξηση της προθεσμίας διαγραφής από τα αρχεία του Τειρεσία ακάλυπτης επιταγής, η οποία εξοφλείται από τις 8 στις 30 ημέρες, αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση.

Πρόθεση του νομοθέτη είναι να ενισχύσει τη ρευστότητα των επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν ταμειακές δυσκολίες.

Χαρίζοντας όμως με νόμο έναν μήνα πίστωσης, το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να προσθέσουν έναν ακόμη μήνα στον μέσο χρόνο εξόφλησης επιταγών.

Ο οποίος ήδη προσεγγίζει λόγω της ευρείας χρήσης των μεταχρονολογημένων (153 δισ. ευρώ εκκαθαρίστηκαν το 2008) στους 12 μήνες!

Γιατί είναι σχεδόν σίγουρο ότι χρήση της ρύθμισης δεν θα κάνουν μόνο όσοι έχουν πρόβλημα αλλά και οι υπόλοιποι.

Ο πειρασμός να πληρώσουν με τη… βούλα έναν μήνα αργότερα είναι μεγάλος σε μια περίοδο όπου η ρευστότητα παραμένει υπερπολύτιμη.

Η κυβέρνηση προτίθεται να χαρίσει στην αγορά έναν μήνα πίστωσης, τον οποίο "κλέβει" από την αγορά.

Υ.Γ.: Για την ταλαιπωρία όσων πηγαίνουν να εισπράξουν τις επιταγές δεν το συζητάμε. Όσοι το έχουν ζήσει γνωρίζουν τι σημαίνει η ταλαιπωρία των 8 ημερών να καθίσταται ταλαιπωρία μήνα.