Σπανίως όταν αποχωρεί υψηλόβαθμο στέλεχος τραπεζικού ομίλου γίνεται τέτοιο... σούσουρο στην αγορά, αλλά και στο εσωτερικό του ομίλου στον οποίο εργαζόταν, όπως συνέβη χθες.



Οργίασαν αμέσως οι… κακές γλώσσες, που επιμένουν ανερυθρίαστα ότι δεν πρόκειται για αποχώρηση, αλλά για αποπομπή στο πλαίσιο της οποίας μάλιστα έγινε και μεγάλος καβγάς, καθώς ο... ”αποχωρών” διεκδικούσε υψηλότατη αποζημίωση!



Οι… εχθροί του λένε ότι ήλθε στον όμιλο επί των ημερών της αμέσως προηγούμενης διοίκησης, λόγω των στενότατων (και συγγενικών;) σχέσεών του με ”πανίσχυρο” κάποτε υπουργό (που ήταν πολιτικός προστάτης του προηγούμενου προέδρου) και ότι ανέλαβε μεταξύ άλλων μια ξεχασμένη θυγατρική της τράπεζας που αναβίωσε προ ετών ώστε να προχωρήσουν οι ”μπίζνες” με τον στρατηγικό εταίρο.

Ωστόσο, αυτές δεν προχώρησαν και απλώς απορρόφησε άλλη ”αμαρτωλή” θυγατρική του ομίλου.

Λένε ακόμη ότι η περίπτωση του εν λόγω κυρίου είναι χαρακτηριστική των κακών στιγμών του ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζοντας μάλιστα με κατηγορηματικό τρόπο ότι ο νυν πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, μιλώντας πριν από τις εκλογές στη Βουλή είχε παρουσιάσει τη σύμβασή του ως ”σκανδαλώδη” και ως ”μνημείο διασπάθισης του δημοσίου χρήματος”.

Μεταξύ άλλων απολάμβανε υψηλών προνομίων, όπως μισθό της τάξεως των 10 εκατ. δρχ., συν πιστωτική κάρτα ανοικτή (άνευ… ορίου), πολυτελές αυτοκίνητο κ.λπ.

Είναι δε σίγουρο ότι πρέπει να απολάμβανε της εκτίμησης των συναδέλφων του, ορισμένοι εκ των οποίων υποστηρίζουν δεικτικότατα ότι είχε μια πολύ σημαντική ικανότητα:

”Να χάνει λεφτά”!