Σε συνέχεια του χθεσινού μας σχολίου σχετικά με τη ρωμαϊκή απόβαση της Intralot για τη διεκδίκηση του Ιταλικού Ξυστό και με αφορμή την -όλως τυχαία- ρεπορταζιακή κάλυψη του εγχειρήματος από τον οικονομικό τύπο (!) να προσθέσουμε κανά δυό στοιχεία από αυτά που συνήθως κατατάσσουμε στα απολύτως fundamentals, όταν είναι να αποφασίσουμε.

Γράφτηκε, και είναι απολύτως ορθό, ότι αρχική προϋπόθεση συμμετοχής στον διαγωνισμό για το Ξυστό τέθηκε από την ιταλική κυβέρνηση η ύπαρξη 15.000 σημείων πώλησης!

Αν πρόσθεταν και τον όρο ο συμμετέχων να έχει όνομα που αρχίζει απο Lotto και τελειώνει σε …ka, θα αποτολμούσαμε να εικάσουμε ότι πρόκειται για καραμπινάτη φωτογραφική διάταξη. Αντιπαρερχόμεθα και επικεντρωνόμαστε στο "15.000 σημεία πώλησης". Δεν έχει διευκρινιστεί από την κυβέρνηση της Ιταλίας αν εννοούν "εντός της Ιταλίας" ή "διεθνώς".

Αν είναι το πρώτο, ο διαγωνισμός περιορίζεται εκ των πραγμάτων στη Lottomatica και τη SISAL. Αν εννοούν "διεθνώς", τότε η ομάδα υποψήφιων διεκδικητών θα περιλάβει και την Intralot.

Παρόμοια προϋπόθεση είχε τεθεί και στον διαγωνισμό της Τουρκίας, στο Milli Piyango, αλλά είχε διευκρινιστεί ότι εννούσε το "διεθνώς" κι έτσι μπόρεσε να συμμετάσχει στο αρχικό στάδιο και η Lottomatica, που δεν διέθετε παρουσία στην Τουρκία.

Δεύτερο σημείο που ο Χαμαιλέων θέλει να επισημάνει είναι "η ιδιαίτερα υψηλή προκαταβολή ύψους 500 εκατ. ευρώ", όπως γράφτηκε. Αν αυτό είναι αληθές, τότε μόνο το σενάριο με σύμπραξη με ΟΠΑΠ μπορεί να ευδοκιμήσει (όπου ο ΟΠΑΠ βάζει το παραδάκι και η Intralot την... τεχνογνωσία - έτσι για να ξεσηκωθούν κι οι πέτρες!).

Αλλά μάλλον προτρέχουμε, αφού για να εχει ισχύ ο νόμος πρέπει η συγκεκριμένη κυβερνητική πρόταση να περάσει από το ιταλικό κοινοβούλιο το οποίο, ως συνήθως συμβαίνει, προχωράει σε τέτοιες αλλαγές που στο τέλος φαίνεται σαν άλλος νόμος.

Πάντως, σοφή συμβουλή και δη εποχική: μην κρατάτε μεγάλα καλάθια όταν πάτε για κεράσια...