Καλό και χρυσό το νέο όνομα της Κατσέλης (έγινε Nurtiart), καλά και χρυσά τα σχέδια του νέου management που έχει μόνο λίγους μήνες στην εταιρεία, καλό…

Πέραν όμως αυτών, η διοίκηση της εισηγμένης θα πρέπει να απαντήσει σε ένα πολύ βασικό ερώτημα:

Πώς η προ ολίγων ετών ιδιαίτερα κερδοφόρος εταιρεία μετατράπηκε σε ζημιογόνο;

Είχε από πριν προβλήματα, αλλά τα έκρυβαν; Ήρθε το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς το 2007 και τα έκανε μπάχαλο; Ή μήπως συνέβησαν και τα δύο μαζί;

Ένα δεύτερο σημαντικό ζητούμενο είναι ότι 1,5 χρόνο μετά το deal Αλλατίνη-Κατσέλης, πολύ λίγα πράγματα φαίνεται να έχουν προχωρήσει προς τη σωστή κατεύθυνση.

Για παράδειγμα, ο νέος διευθύνων σύμβουλος του εισηγμένου Ομίλου μίλησε για μια ακόμη φορά για δυνατότητα εκμετάλλευσης συνεργειών μεταξύ Κατσέλης, Αλλατίνη και ΕΛΒΙΠΕΤ, χωρίς όμως ακόμη (1,5 χρόνο μετά το deal) να μπορεί να τις ποσοτικοποιήσει έστω και στο περίπου…

Σε κάθε περίπτωση, η «άσκηση» για το νέο management δεν είναι καθόλου εύκολη.

Γιατί ακόμη και αν καταφέρει -εφ’ όσον η αγορά βελτιωθεί- η εισηγμένη να αυξήσει φέτος τις πωλήσεις της κατά ένα 5%-6%, ακόμη και αν τα κεφάλαια της δρομολογούμενης ΑΜΚ μειώσουν το κόστος χρηματοδότησης, τα νούμερα δεν φαίνεται να φτάνουν για να οδηγήσουν σε ένα κερδοφόρο αποτέλεσμα, τουλάχιστον για φέτος.

Οι προ φόρων ζημιές άλλωστε του πρώτου φετινού τριμήνου, διαμορφώθηκαν στα 2 εκατ. ευρώ.